Verslag: De terugkeer van HYPER JAPAN Festival

Het was een warme zonnige dag in Londen op 23 juli, erg passend voor de terugkeer van HYPER JAPAN sinds de pandemie. Voor diegene onder ons die niet weten wat HYPER JAPAN is, het is een conventie in het Verenigd Koninkrijk waar alles gerelateerd aan Japan onder één dak wordt tentoongesteld. anime, cosplay, eten, video games, vechtsporten, sake, jij hangt er een naam aan en als het geassocieerd wordt met Japan dan zal je er daar een stalletje over kunnen vinden. Dit keer was het evenement in een nieuwe locatie, Evolution in Battersea Park. Dit was niet de enige verandering die de organisatie geïmplementeerd heeft want er waren een paar andere belangrijke onderdelen die de vaste bezoekers ook zullen opvallen, dus laten we een duikje nemen in hoe de dag verliep.

Overzicht van het evenement

Een nieuwe locatie betekent dat de lay-out van het evenement ook moet veranderen, aan de andere kant was het prettig om in Battersea Park te zijn omdat er een prachtige omgeving is wanneer je naar de locatie toe loopt, zolang je natuurlijk niet verdwaalt, plus het weer was perfect er voor. Alhoewel het betekend dat het dichtstbijzijnde metro station ongeveer 20 minuten ver weg was, wat het minder toegankelijk maakt dan dat het voorheen was (hiervoor was het normaal ongeveer 5 minuten). Wanneer je arriveert zie je dat er aparte rijen gevormd zijn voor een enkel bezoek en voor zij die meerdere dagen terugkomen om mensen sneller door de rij heen te krijgen. Over het algemeen zorgde dit ook voor snelle toegang, maar de 2e sessie zorgde vooral voor een lange rij toen de locatie in de buurt van maximale capaciteit begon te komen aangezien er teveel tickets waren verkocht. Alleen dit al geeft het gevoel dat er voor de volgende editie een grotere locatie nodig zal zijn, het lijkt er op dat de organisatie een beetje te bezorgd was dat de aantallen zouden afnemen door de pandemie.

Wanneer je eindelijk naar binnen kan, ben je direct in de centrale hal, welke als leuk detail kerstverlichting in het plafond heeft om de illusie te geven dat er een sterrenlucht boven je is. Hier vind je de meeste verkopers en kraampjes, hiernaast vind je er ook de hoofdpodium. Het is fijn om te zien dat de variatie aan kraampjes behouden is ondanks dat het iets kleinschaliger is. Van kleding, anime figuurtjes, ruilkaarten etc., maar er waren ook informatie kraampjes zoals die van Japan Railway, Japan’s Nationale Parken, etc. Een gebruikelijke opstelling van consoles is ook weer van de partij, die mensen de kans geeft om even pauze te nemen en een variatie van multiplayer games te spelen. Desondanks was er een opvallende afwezigheid dit jaar in de vorm van Nintendo. Normaal heeft Nintendo hun eigen gebied, waar ze al hun games tentoonstellen, met exclusieve demo’s van toekomstige releases, en hun eigen podium met event. Hoewel dit ontbrak is ons verteld dat het Japanse hoofdkantoor van Nintendo nog niet wou tekenen hiervoor aangezien COVID-maatregelen in Japan nog in volle kracht gaande zijn, aan de andere kant zou er met deze locatie eigenlijk ook geen plek voor geweest zijn. Een leuke nieuwe toevoeging waren de achtergronden voor cosplayers, of elk ander persoon die er plezier aan heeft, om foto’s te nemen wat een erg leuk idee is.

Achter de centrale hal was een apart gebied met door Japan geïnspireerde onafhankelijke artiesten en verkopers die hun spullen kunnen verkopen (prints, sieraden, etc.) samen met een Maid Café. Nu waren er ook een paar onafhankelijke verkopers in de centrale hal omdat er meer waren dan normaal. Met het warme weer werd het helaas wel erg warm in dit gebied wat het lastig maakte voor mensen om hier voor langere periodes te blijven. Richting rechts voor van de evenementenhal, (aan de andere kant van de centrale hal) waren er trappen om omhoog te gaan naar het balkon gebied, aan de linkerkant had je een variatie aan workshops (maskers maken, thee ceremonies, etc.) en aan de rechterkant had je de welbekende Sake Experience. Voor beide van deze moest je je van te voren inschrijven aangezien het allemaal uitverkocht was voordat je daar aan komt. In het midden was er een kraampje die al de sake van de proef sessie verkocht, gelukkig waren er een paar kaartjes die de smaak van de sake omschrijven zodat als je de ervaring gemist hebt je nog steeds een geïnformeerde keuze kan maken. De ruimte leek niet tot de volle capaciteit benut maar er was wel een balkon waarmee je een mooi beeld van het evenement kon krijgen. Doordat dat de hele binnenkant behoorlijk nauw ingedeeld en druk was voelde het niet meer zo toegankelijk als normaal. Het hoofdpodium had wel een oprit en hoger platform voor mensen in een rolstoel maar het zou nog steeds moeilijk geweest zijn voor ze om überhaupt bij dit podium in de buurt te komen.

Een grote nieuwe aanvulling aan HYPER JAPAN’s lay-out was een buiten gebied waar alle voedselstalletjes geplaatst zijn, langs de rand van het festivalpodium. Waar het bij de meeste conventies overweldigend kan worden, en Evolution werd behoorlijk warm binnen, was het prettig dat er een aangewezen gebied was buiten wat ze normaal niet hebben (behalve wat beton). Aan de andere kant waren de rijen voor het eten extreem lang voor elk soort stalletje (schijnbaar de hele tijd) wat frustrerend was,  was het podium daar om de mensen te vermaken. Er was een prettige variatie aan voedsel, al hadden er een paar extra opties kunnen zijn wat zou helpen om de rijen wat meer te verspreiden. Het podium buiten was aan de kleine kant maar gaf wel echt het festivalgevoel. Daarnaast was er een gebied met gras waar mensen op konden zitten en nog steeds het podium konden horen, plus het was een geweldige plek om even op adem te komen. Cosplayers sprongen ook bij de kans om foto’s te nemen in een bosachtige omgeving. Al was er met dit weer niet veel schaduw rondom het podium wat jammer is, vooral omdat de zon op een gegeven moment zo intens was dat het moeilijk was voor het publiek om erg actief te zijn. Daarover gesproken, laten we het even hebben over een aantal van de acts die hebben opgetreden op de twee podia.

Optredens tijdens Sessie 1

Mijn dag begon met Kenichi Yamasaki (of Ken zoals hij liever heeft) op het festivalpodium, Ten eerste demonstreerde hij een klassiek Japans nummer met alleen vocalen, voordat hij de rest van het nummer verder ging met keyboard er naast. De nummers waren een mix van covers en eigen nummers, over het algemeen upbeat en Ken moedigde altijd participatie van het publiek aan, alvorens elk nummer bereidde hij het publiek voor op het kernonderdeel waar ze bij mee konden zingen. Ken eindigde op een trager en krachtiger ballad. Ken’s stijl gaf mij RADWIMPS vibes dus als je een fan bent van hen moet je hem zeker een kans geven! Algeheel was het een goede start van de dag.

De volgende op het festival podium was YOSAKOI LONDON TEMUZU, een dansgroep van Britse leden die hebben gestudeerd en deel zijn geweest van troepen in Japan. Ze demonstreerden 3 dansen, het voelde wel alsof het podium voor hen iets te klein was wat voor wat timing issues zorgde. Het was nog steeds interessant om traditionele Japanse dans te kunnen zien.

Na dit optreden was het tijd om naar binnen te gaan om Katsura Sunshine te pakken bij het hoofdpodium, welke een voorbeeld liet zien van zijn rakugo show. Het publiek was in de ban van Katsura, een groot publiek werd aangetrokken en vulde alle zitplaatsen en mensen stopten om te kijken dankzij zijn talent in het vertellen van verhalen. Hij wist het publiek te beïnvloeden als geen ander, ondanks dat het compleet nieuw voor ze was, en hij kreeg ze helemaal betrokken bij de show dankzij zijn woordgrappen. Je zou bijna vergeten dat je bij een conventie was, het was alsof je in een theater was speciaal voor hem. Als je ooit de kans krijgt om zijn show te zien, mis het dan niet! Hij was aan het grappen over een Netflix special, al weten we niet of dit echt een grap was…

De laatste act van de ochtendsessie was Mion op het festival podium. Een mix van covers en originele nummers, welke een prettige verfrissende mix waren die pasten bij de zomerse zon welke in volle kracht aan het schijnen was. De meeste nummers waren upbeat, vooral de anime opening covers (Blue Bird van Naruto, en Gurenge van Demon Slayer), maar zij toonde haar indrukwekkende stembereik met wat langzamere nummers, beide stijlen klonken subliem. Niet alleen won ze het publiek met haar optreden maar ook met het spelen van MC, praten met haar publiek en goed voor ze zorgen in het algemeen. Mion heeft ze voorzien van een eindeloze hoeveelheid schattige energie, wat het geen verrassing maakte dat ze zo’n groot publiek bijeen vergaard heeft. Een mooie manier om de ochtendsessie op een hoge noot af te ronden.

Optredens tijdens Sessie 2

Een zeldzaam hoofdpodium optreden om sessie 2 te starten, kijken naar de Sōsuishi-ryū demonstratie van Seirenkan. Bekoorlijk als altijd, vergaren van een publiek die verbaasd is van de zwaardspel vaardigheden. Vergeleken bij de voorgaande jaren voelde het als of het meer de diepte in ging en er meer uitleg was over wat er precies gebeurde. De demonstratie zou iedereen mee willen laten doen, wat een vette toevoeging zou zijn aan een toekomstige editie van HYPER JAPAN (natuurlijk wel met houten zwaarden). Het enige vreemde was dat het de enige vechtsport was van de dag, wanneer er normaal een aantal zijn bij HYPER JAPAN.

Terug bij de festivalpodium voor de volgende muzikale act, Nyokeë. Ze gaven ons een meer elektronische en chiptune smaak, met haar vocalen en het DJ’en. Er was ook een gozer aan het dansen met een alien masker op, eerlijk gezegd was dat een beetje vreemd. In alle eerlijkheid leek zij niet op haar plaats bij HYPER JAPAN, alleen losjes een relevant gevoel met haar Sailor Moon remix. Haar set was persoonlijk niet voor mij, het voelde nogal flauw en dat gevoel werd erger door de dansende alien.

De laatste act die ik te pakken kon krijgen in de 2e sessie was Japone Artists, alweer op het festivalpodium. Een betoverende en subtiele start als de fluitist en zangeres naar het publiek toe lopen, bewegend rondom de mensen om ze in te sluiten. De nummers kwamen samen om een verhaal te vormen, versterkt door het wisselen van kostuums tussen de nummers door. Alhoewel het allemaal diepe wortels had in traditionele Japanse muziek en kunst, de bas heeft geholpen om het in een modern jasje te steken. Wanneer de zangeres aan het omkleden was, waren de bassist en fluitist aan het optreden, en dit hielp weer om de sfeer op te bouwen voor het volgende nummer. Een transitie die ik persoonlijk erg leuk vond was een een-tweetje waarbij ze allebei erg snel aan het spelen waren, en de fluitist 2 fluiten aan het gebruiken was. Wanneer het verhaal voltooid werd, hebben ze uiteindelijk nog een cover gespeeld van A Cruel Angel’s Thesis, welke het grote publiek alleen maar groter maakte. Het was werkelijk waar erg bijzonder, en de meest interessante act van de dag. Eerlijk gezegd hadden zij op het hoofdpodium moeten staan aangezien ze aardig gelimiteerd waren door de grootte van het podium.

HYPER LIVE

Een andere verandering aan HYPER JAPAN dit jaar, is een extra concert in de avond, gehouden in samenwerking met Orion Live. Het hoofdpodium binnen had de stoelen verwijderd en een hek er omheen geplaatst om een echte concert sfeer neer te zetten. Interessant genoeg was er maar iets van 5 minuten nodig om te wisselen tussen acts wat behoorlijk indrukwekkend was, helaas waren er wel een paar technische mankementen die een paar van de acts een beetje heeft doen verzuren. Mogelijkerwijs was het allemaal nogal gehaast waardoor er waarschijnlijk niet genoeg tijd was voor een soundcheck omdat het allemaal plaatsvond waar een uur geleden nog het event was.

Als allereerst was er GARUDA welke geen vreemde is bij optreden in het Verenigd Koninkrijk. Ze verschijnt na een introductienummer welke speelde samen met een video, dit heeft er succesvol voor gezorgd dat het publiek enthousiast was voor de acts die nog moesten komen. Ze kwam tevoorschijn met een vlag die ze de lucht in bleef houden tijdens het eerste nummer wat de dramatische energie hielp doorzetten. De hele set zorgde voor een constante energie, elk nummer viel goed bij het publiek! Waar ik er zeker van ben dat GARUDA de nacht al met fans begon, ben ik ook zeker dat ze met nog meer fans eindigde.

Hierna was BANG, een dansact die eerlijk gezegd niet helemaal op zijn plaats voelde. Interessant genoeg drong hij er op aan dat het publiek op de vloer moest gaan zitten maar probeerde vaak ook het publiek betrokken te krijgen. Hij liet ongelofelijke dansvaardigheden zien, voornamelijk indrukwekkende body popping. Er waren zelfs grappige skits over de merch handdoek die hij verkocht waarvan ik het gevoel had dat het een game changer is en graag zou zien dat meer acts dit zouden doen. Alhoewel het een goed optreden was, GARUDA heeft het publiek een beetje te enthousiast gekregen waardoor ze het niet allemaal eens waren met het gedeelte waarbij ze werden aangespoord om te zitten. Uiteindelijk was het misschien beter als hij als eerste had opgetreden, aangezien het zonde was dat hij niet hele publiek achter zich kreeg.

Vervolgens was er een vaste gast bij HYPER JAPAN, Miura Ayme. Begonnen met een advertentie voor een mobile game, Obey Me, welke een van zijn nummers gebruikt heeft. Trad op met een mix van originele nummers en anime covers, hij leverde een solide set ondanks dat hij wel heeft geleden onder een technisch mankementje aangezien een van zijn achtergrond tracks verloren gegaan is. Alsnog, Miura volharde door deze problemen en zorgde voor een goed optreden. Hij rondde zijn set af met een krachtige ballad dat het allemaal bracht tot een mooi einde.

Vlak voor de finale act, verscheen Vtuber Ninammini en trad ze op met een paar nummers op een scherm boven het podium. Ondanks dat ze een goede stem had, sloot het publiek er niet helemaal bij aan was grotendeels genegeerd. Waarschijnlijk omdat het overduidelijk van te voren opgenomen was en niet helemaal bij de nacht paste. Ondanks dat het daar waarschijnlijk alleen was om tijd te doden terwijl de laatste act aan het voorbereiden was, voelde het alsnog zonde.

Om het hele concert af te ronden was er NECRONOMIDOL, welke al eerder hebben opgetreden bij HYPER JAPAN en zelfs hun eigen optredens hebben gegeven in het Verenigd Koninkrijk. Dit optreden was ingepland rondom hun Europese tour, en ze hadden ook nog een ander optreden in Londen op de zondag (buiten HYPER JAPAN). Uit alle sets was dit degene die het meeste geplaagd werd door technische problemen. Toen ze het podium opkwamen, stonden hun microfoons nog niet aan terwijl elk groepslid begon te zingen en het was opgelost terwijl ze al een paar woorden in het nummer waren. Bij de eerste zangeres kan dit vergeven worden maar wanneer dit vier keer gebeurt, is dat incompetentie. Na het eerste nummer was de bas veel te luid, zorgde voor verstoring terwijl de frequentie de rest van de instrumenten en vocalen overmachtigde. Het was lastig om ze er over heen te horen wat zonde was en erg vreemd aanvoelde. Ondanks dat er op het moment van optreden vier leden zijn, stopte er eentje voor de helft van de set, aannemelijk is zij een nieuwer lid die nog niet alle nummers kent. Nog altijd streden de meiden door en gaven ze een optreden zo goed als ze konden. Toen alle vier de leden terug waren eindigden ze op een krachtigere noot.

Samenvatting

Overal was het een geweldige dag, ondanks dat het een kleinere locatie was (wat wel wat problemen veroorzaakte voor de mensen die alleen kwamen voor de tweede sessie) en wat technische mankementen. Het is mooi dat het evenement heeft kunnen terugkeren na de pandemie, en hopelijk kan het weer met volledige kracht terugkeren volgend jaar, want voornamelijk de tweede sessie leek niet echt veel te bevatten. Desondanks, ben ik nu al enthousiast voor de volgende editie!

Opmerking: de fotoreportages van HYPER Live op vrijdag en zaterdag hebben hun eigen artikel hier en hier.