CD Review: ASTERISM – IGNITION

Soms, is een droom voldoende.

De meeste jonge mensen dromen van het leven dat hen in de toekomst wacht. Velen van ons dragen die dromen tot op hoge leeftijd, hoewel veel van de dromen worden vervangen door kennis en ervaring. Wanneer we jonge mensen met dromen tegenkomen, willen we alle wijsheid die we kunnen geven overbrengen, niet om de droom te doven, maar om eraan deel te nemen en ernaar te leven.

ASTERISM is een jeugdig trio bestaande uit drummer Mio, bassist Miyu en gitarist HAL-CA (spreek uit HA-ru-ka), waarvan de relatieve leeftijd 19, 16 en 15 is (ten tijde van schrijven). Op hun eerste twee mini-albums braken ze door geweldige covers van door de tijd gehulde nummers als Bark at the Moon, Ace of Spades en YYZ. Ze presenteerden ook enkele originele liedjes. Deze demonstreerden hun snelgroeiende talent voor songwriting met nummers als 155 en Rising Moon. Hun technische vaardigheid met hun instrumenten is ongelofelijk en met de twee korte CD’s hebben ze bewezen dat ze het in zich hebben om een van de beste powertrio’s van een nieuwe generatie te worden. De vraag is nu; laten ze hun droom hangen aan twee kleine opnames van covers en een gezond YouTube-fanbase?

Het antwoord is IGNITION, de eerste full-length CD van ASTERISM. Zoals een vonk een vlam maakt , zou IGNITION het album kunnen zijn om de wereld in vuur en vlam te zetten. Het zijn negen nummers met originele muziek en twee covers van rock and roll reuzen DIO en The Beatles. In Japan ligt het album sinds 22 augustus 2018 in de winkel, maar voor een band waarvan de dromen net zo groot zijn als de legendes die ze behandelen, is Japan niet genoeg. De label legde hen uit hoe de muziekindustrie werkt en hoe moeilijk het is om muziek in het westen en elders te verkopen. Ze lanceerden een Kickstarter-campagne met het doel van 50 cd’s en ¥ 150.000 (€ 1.182) in overzeese fondsen om hun label te bewijzen dat ze buiten Japan kunnen verkopen. Ze hebben dat doel behaald en bewezen dat hun ambitie meer is dan een lege droom.

Om hun punt verder te bewijzen, werden ze op dit album vergezeld door muzieklegendes Bootsy Collins en Buckethead. Twee nummers op het album, Blaze en Warning werden geproduceerd door Collins en zowel hij (op een extra basgitaar) als Buckethead op het album. Bootsy Collins speelde basgitaar voor James Brown en Buckethead, zoals menig metalhead weet, speelde een tijdje voor Guns ’n Roses. Hun bijdrage is voelbaar omdat ze dit drietal getalenteerde jongeren onderschrijven. Als deze twee giganten van de Amerikaanse muziekindustrie niet genoeg zijn om je te overtuigen om rechtop te zitten en kennis te nemen van ASTERISM, dan heb je misschien een opleiding nodig. IGNITION is een geweldige plek om te beginnen met leren.

Opmerkelijke liedjes:

BLAZE: De eerste van twee nummers met Bootsy Collins en Buckethead bevat Bootsy’s voodoo-vocalen over enorm grote riffs. Soul meets metal terwijl Buckethead en HAL-CA strijden om de suprematie van de shredder in dit vurige nummer.

Midnight Hunter: dit nummer is slechts 1:41 lang, maar het bevat evenveel muziek in die tijd als elk nummer van volledige lengte. Het is gemakkelijk het heetste nummer op het album. De belangrijkste riff is een melodische set van handpalm-gedempte toonladders die frontaal afsteken voor de thrash-stijl basgitaar en drums. Tegen de tijd dat je je realiseert waarom je glimlacht, is het nummer voorbij.

DAWN: Het langste nummer op de CD is een ongelooflijke muzikale reis. Zoals de naam belooft, is de muziek meestal donkerder klinkend, maar heldert op naar het einde terwijl je de rijzende zon visualiseert. Hoewel het 9:39 lang is, is er zoveel nuance dat je het wilt beginnen zodra het eindigt. Elke keer dat je het hoort, zul je iets nieuws ontdekken.

Up the Horns: De leden van ASTERISM beweren dat dit nummer werd beïnvloed door de supergroep Mr. Big, maar ze geven wel toe dat het erg veel op Van Halen lijkt. Alle elementen van je favoriete 80’s rockers zijn er; swingende drums, galopperende bas en gitaarriffs brengen je rechtstreeks naar Panama.

Stand up and Shout: Een van de twee covers op IGNITION, Stand Up en Shout is een eerbetoon aan een andere monsterband uit de jaren 80, DIO. De hoofdgitaar riff is een laaggestemde buzz saw van geluid, terwijl het solo-werk zelfs de meest onderscheidende shred-head rechtop kan zetten en opmerken.

OVERDRIVE: Op dit nummer kunnen we eindelijk echt horen wat Miyu kan doen met een basgitaar en zelfs wat geïsoleerd drumwerk van Mio horen. Wat hij doet is de hoofden laten ontploffen, maar dit is helemaal geen basgitaarfestival. Deze goed geschreven track laat alle drie de muzikanten zien wat ze kunnen doen, maar klinkt nog steeds als een goed nummer. Het einde is een perfect gesynchroniseerde set van stops en starts die aantonen dat ze meer zijn dan slechts drie verbluffende muzikanten, maar dat ze een geweldige band zijn.

Disperse: Het laatste nummer is een langzamer, bedachtzaam nummer en is een bitterzoete afscheid. HAL-CA gebruikt haar gitaar om de luisteraar te begeleiden door passages die bedroefd maar toch opbouwend zijn. Door het perfecte einde van hun eerste volledige CD te creëren, realiseer je je dat deze 11 nummers niet geschikt zijn om in je afspeellijst te worden opgenomen, maar in volgorde, van begin tot eind, moeten worden beluisterd.

In de geschiedenis van opgenomen muziek zijn er maar weinig perfecte albums. IGNITION is niet een van hen, maar het is redelijk dichtbij. Veel van de songs voelen overmatig geproduceerd, omdat de vele lagen gitaartracks die over elkaar zijn opgenomen vaak het geweldige werk van Miyu op de basgitaar begraven. Het eindresultaat is dat ze voor de meeste nummers klinken als een veel grotere band, die de perfectie van het trio verpest. Of dit nu de beslissing was van de band, of van hun producer, het voelt alsof iemand met te veel ervaring betrokken is geraakt, waardoor de jeugdige ambitie die ASTERISM definieert, wordt verdoezeld. De volwassenen moeten gewoon uit de weg gaan, want het is duidelijk dat de kinderen weten wat ze doen.

Het zou echter onmogelijk zijn om naar IGNITION te luisteren en teleurgesteld te zijn, want het is een van de grootste instrumentale meesterwerken die je dit jaar zult horen. Het is meer dan alleen geweldig muzikaal vakmanschap, het is het geluid van de dromen die velen van ons in de loop der jaren zijn vergeten.

Track List:

01. BLAZE
02. Light In The Darkness
03. Midnight Hunter
04. Warning
05. DAWN
06. Up The Horns
07. Stand Up And Shout (DIO cover)
08. Helter Skelter (Beatles cover)
09. OVERDRIVE
10. God Speed You
11. Disperse

Score: 95/100