Film Review: Battle Royale

Japan zit in een crisis van werkloosheid met daarbij school-boycottende studenten. De regering heeft daarom een wet gemaakt; de BR-akte ofwel, Battle Royale.

Klas wordt 3-B ontvoerd op een klassenuitje en ze worden verwacht elkaar uit te moorden, totdat er maar eentje over is. Elk jaar wordt er een klas uitgekozen en ze hebben dan drie dagen de tijd om te winnen. Als er op het einde niet maar een persoon overblijft, exploderen alle halsbanden die ze aan het begin om hebben gekregen. Ook krijgen ze een tas met water en eten en een willekeurig wapen. Ze komen terecht op een eiland die in meerdere zones is verdeeld. Via de halsband kan je gewaarschuwd worden als je in een gevarenzone terecht komt. Als je namelijk in een gevarenzone blijft, wordt je halsband opgeblazen.

Er wordt bijgehouden wie er is vermoord en hoeveel er dan nog te gaan zijn. Ze beginnen met 42 mensen en al snel zijn er nog maar ’41 te gaan’. De drie hoofdpersonen zijn Shuya, Noriko en Kawada. Shuya en Noriko zitten bij elkaar in de klas en vinden elkaar leuk, terwijl Kawada een overlever is van de Battle Royale van drie jaar geleden. Kawada had ook een meisje die hij leuk vond op het eiland toen hij er voor de eerste keer was en doet er dus alles aan om Shuya en Noriko te helpen en te beschermen. Er zijn nog veel meer bijpersonen, waarvan er veel een eigen scène krijgen.

In Battle Royale zie je goed de verschillende karakters van mensen en wat ze in tijden van chaos en dood doen om te overleven. Sommigen plegen zelfmoord, gaan anderen mensen doden of weigeren te vermoorden en zoeken naar een schuilplek of oplossing om te ontsnappen. De een raakt helemaal overstuur en gek en de ander wordt juist koelbloedig en genadeloos.

Battle Royale laat ook niks aan de fantasie over. Elke moord, dood en zelfmoord wordt grafisch weergegeven en deze film zal dan ook niks zijn voor iemand met een zwakke maag. Ik zou hem dan ook categoriseren onder horror/thriller/drama. Horror en thriller vanwege al het moorden, maar ook de spanning die de hele situatie op het eiland oplevert en drama vanwege de liefde en dilemma’s die de klasgenoten ondergaan.
De acteurs in de film voeren wel vaak overdreven acties uit, zoals rondrennen in een vol klaslokaal en op botsen tegen mensen omdat je halsband bijna ontploft. Daardoor verliest de film soms zijn serieuze kant en laat mij in ieder geval afvragen of het niet een beetje té is.
Bovenstaande is wel iets wat vaker in Japanse film voorkomt, dus gek vind ik het niet.

Toen ik de synopsis van Battle Royale las om te kijken of het mij wat leek, was ik al gelijk verrast door de overeenkomsten die deze film heeft met The Hunger Games. Na het kijken van Battle Royale zijn die overeenkomsten zeker niet te ontkennen. Het concept is bijna precies hetzelfde, alleen is The Hunger Games meer gepopulariseerd en ingericht voor Hollywood en is Battle Royale een echte controversiële film, die zelfs in een paar landen verboden werd.

Persoonlijk vind ik Battle Royale leuker om die reden. Ik ben een fan van horror en Battle Royale voldeed daar goed aan. Dus als je nog zoekt naar een goede psychologische horror met ook enige liefdesdrama is Battle Royale zeker een goede optie!

Regisseur: Kinji Fukasaku
Datum van uitgave: 2000

Score: 85/100