Lichten, camera, actie: April in 85 presenteert perfectie tijdens SLEEP IN WHITE live-uitzending

Het is een vraag voor veel muzikanten geweest, na de vele annuleringen en uitstel van concerten, grote evenementen en tours: Wat is nu slim om te doen? Dit jaar is een vreemd jaar geweest waarbij in de eerste maanden alle mogelijkheden om concerten te bezoeken zonder veel zorgen was en resulteerde in geen enkel concert of evenement (op enkele uitzonderingen na). April in 85’s feestelijke show, voor de release van hun tweede album SLEEP IN WHITE, zou plaatsvinden op de datum van de release in april. Er was geen mogelijkheid om deze show door te laten gaan voor de pop-rock band, dus werd het uitgesteld, maar uiteindelijk werd besloten om de show door te laten gaan, niet alleen voor hun fans in Japan, maar voor een wereldwijd publiek, voor de camera, voor een live-uitzending op 18 oktober.

April in 85 is een soloproject van singer-songwriter Yuichi Abe (of yuichi abe zoals de muzikant het graag zelf schrijft), maar vanaf het begin kreeg hij steun van veel van zijn muzikantenvrienden, zoals Ayumi Shiraishi (CUICUI), gitarist Maki (CUICUI) en drummer PIROPIRO (ex-HISTGRAM). Allemaal gekleed in ongerepte witte kleding, de kleur die verwijst naar de albumtitel, betreden de vier muzikanten het podium van Shimokitazawa Daisybar, een locatie die door de muzikanten wordt bezocht. Het podium van die zaal is niet zo groot, maar groot genoeg voor een band van vier personen. Alhoewel, het kan zelfs wat extra mensen aan, als het nodig is, dan is het passen en meten.

De witte kleding van de leden lijkt ook te dienen als canvas voor filmbeelden die af en toe tijdens het optreden worden getoond. Dat is een aspect dat is verwerkt in de muziek van April in 85 als een van de grote invloeden van de singer-songwriter. Meteen na binnenkomst begint de band met het titelnummer van het tweede album, SLEEP IN WHITE.

We weten allemaal dat een livestream bekijken niet hetzelfde is als het bezoeken van een concert en te midden van een publiek omringt worden door de luide en aanstekelijke klanken van de muziekinstrumenten en zang. Het ‘live-in-person’ ontvangen van een optreden, op dat moment, is een unieke ervaring die een livestream niet direct weet te bieden. Daarbij ligt het ook aan de apparatuur dat bij je thuis staat, hoe je beeld en geluid ontvangt. Toch is het heel goed geprobeerd van de pop-rock band door het leveren van een liveshow in hoge kwaliteit.

Als kijker van de livestream krijg je verschillende kanten van het podium te zien, wat je een zeer ruimtelijk gevoel krijg. Het is geen statisch optreden waarbij je slechts één scherm van de band ziet optreden, de lichtcrew van DaisyBar heeft ook zijn best gedaan om een lichtplan aan te bieden om de esthetiek van het optreden naar een hoger niveau te tillen. Bovendien krijg je niet het idee dat het een soloproject is, want alle bandleden krijgen evenveel screentime. Je kijkt naar een optreden van een band waarbij elk bandlid telt. Bovendien is het geluid van het optreden goed afgesteld en in balans, waardoor het helder en duidelijk is. Zo is de bas, gespeeld door Ayumi, duidelijk aanwezig in plaats van overstemd te worden door de anderen.

Na een aantal tracks gespeeld te hebben die op het album staan, komt er een soort van tussenmoment waarbij er rust wordt gecreeerd met het liedje, 隣室は水槽、泡音しか聞こえない。 (Rinshitsu wa suisō, awa-on shika kikoenai.), welke weer terug te vinden is op het eerste album, waarna verder geborduurd wordt op het ten gehore brengen van de tracks die op SLEEP ON WHITE terug te vinden is, het is nu immers een releaseparty.

De setlist van het concert bestaat niet alleen uit nummers van het tweede album, maar is een interessante mix van het eerste en tweede album, inclusief een track die terug te vinden is op EDUCATION, waardoor de juiste sfeer voor de show ontstaat. Sommige van deze nummers werden eerst uitgebracht als single of zelfs op de ‘greet disc’ die door April in 85 werd uitgedeeld aan het begin van het project, voordat ze hun bestemming kregen op een volledig album.

Een interessant feit om toe te voegen is dat de band eigenlijk van plan was om een nieuwe dubbele A-kant single uit te brengen op 18 oktober, helaas werd dit uitgesteld tot een latere datum, maar toch, ze kozen ervoor om een van de nummers te spelen als de kers op de taart. Na een aantal knallers van eerdere releases om het publiek op te warmen, kwam April in 85 met de introductie van PRAY, wat uiteindelijk geen nieuw nummer is. Voor wie Yuichi Abe al wat langer volgt, weet dat dit nummer eerder is uitgebracht op een solo-uitgave van de muzikant in maart 2016.

SLEEP IN WHITE-broadcast type- was een goed opgezette waarbij alle puntjes op de i is gezet tot in de perfectie van licht, geluid en beeld. Dit laatste zorgde zelfs voor een filmische sfeer. De vier bandleden zijn goed op elkaar afgestemd, waardoor het statische wegvalt. Het was ook iets wat gemakkelijk te zien was, door de besturing van de camera’s onder leiding van sentaro die niet op een vaste plaats waren geplaatst, maar tijdens het optreden verplaatst werden om aandacht te besteden aan bepaalde aspecten van de show. Ze hebben van alles bedacht om de perfecte show voor het publiek thuis te presenteren.

SLEEP IN WHITE-broadcast type- setlist:

1. SLEEP IN WHITE
2. BEYOND THE RAY
3. BLACK/WHITE
4. 隣室は水槽、泡音しか聞こえない。 (Rinshitsu wa suisō, awa-on shika kikoenai.)
5. PLUMERIA
6. SHOWER ROOM COELACANTH
7. MORNING CINEMA
8. SIREN
9. GHOST IN MY DREAM
10. OCEAN
11. DNA
12. REMEMBER
13. YOUTH ON THE VELVET BEACH
14. SUNSHINE GLOW
15. WONDER WAVE WALKER
16. PRAY