CD Review: 88Kasyo Junrei – Tokyo (凍狂)

Voordat rockband 88Kasyo Junrei (八十八ヶ所巡礼 in het Japans) met de aankondiging kwam van het nieuwe album Tokyo (凍狂), bracht de band diverse muziekvideo’s uit om te delen welke nieuwe tracks het drietal gebrouwen had sinds de release van het album Nippon (日本) in 2015.

Het lijkt een uitgedachte strategie te zijn om de fans op te warmen voor nieuwe muziek, maar ondertussen werd in het midden gelaten of er überhaupt iets uitgebracht zal worden. Het enige wat de fans meekreeg waren de liveaankondigingen. De band heeft geregeld uitverkochte shows en is ook terug te vinden op festivals in Japan.  Ze gingen zelfs afgelopen zomer naar Frankrijk voor een exclusief optreden op een festival. Vier muziekvideo’s, verdeeld over twee jaar, werden uitgebracht met kort voor de release van het zevende album in augustus in het jaar 2018, Tokyo, kwam er nog een vijfde muziekvideo uit.

Resultaat is dat de liefhebbers van deze band meer dan de helft van het album al kent voordat het album officieel uitkwam. Een interessante aanpak, maar niet echt een probleem, want de muziek van 88Kasyo Junrei is aanstekelijk en moet meerdere malen afgedraaid worden, indien je nog een CD speler bezit. Datzelfde is ook het geval met het allernieuwste album met een soort van ode aan Tokyo.

Tracklist:

01.虚夢虚夢 (Eternal Virgin)
02.金土日 (FriSatSunday)
03.脳の王国 (The Kingdom of the Brain)
04.幽楽町線 (Yusakamachi Line)
05.凍狂 (Tokyo)
06.月斗 (Moon)
07.紫光 (Purple Light)
08.永・凹・阿阿瑠
09.怪感旅行 (Monsters Travel)

88Kasyo Junrei (八十八ヶ所巡礼, hachi ju hachi kasho junrei, achtentachtigste pelgrimstocht) bestaat uit vocalist en bassist Margaret Hiroi, ook de bandleider van deze interessante bende, gitarist Katzuya Shimizu en drummer Kenzo. De beschrijving rockband is wel een minimale beschrijven van de muziek die het drietal maakt, want de band combineert heavy metal met psychedelische en progressive rock, maar ook jam band en alternative weet de band in de tracks te verwerken met een eigen twist.

Vanaf het begin word je meegenomen in een hoog tempo van tracks die allen een ander karakter heeft, alleen zul je ze pas echt zien als je echt in de muziek duikt. 88Kasyo Junrei heeft het alleen maar makkelijker gemaakt voor diegene die interesse hebben, gezien een groot deel van de liedjes op het album al een video heeft. Daarin zie je in beeld de uitleg van al deze karakters. Maar wat in de muziek en in beeld steeds naar voren komt is dat deze band enorm van het verrassingseffect houdt.

En dan hebben we het niet over de intrigerende outfits, ook al zijn die altijd behoorlijk verfrissend of de inventiviteit van de inhoud van de muziekvideo’s. In dit geval gaat het over het instrumentale gedeelte, waarbij Katzuya Shimizu je weet weg te blazen met zijn instrumentale gedrevenheid en creativiteit. Het lijkt erop dat de band ervoor gekozen heeft de ruimte te geven aan de gitarist, zonder dat de balans wegvalt. Denk maar aan Margaret Hiroi, die naast de basgitaar ook het zanggedeelte voor zijn rekening neemt. Daarbij is de drummer Kenzo zeker niet weggestopt, die je echt kunt zien als een ruggengraat voor deze band. Hij ramt het tempo er goed in en hij weet heel goed het samenspel met de gitarist te doen, wat de tracks goed versterkt. Je merkt heel goed dat deze band erg goed op elkaar is ingespeeld en de bandleden weet heel goed wat ze aan elkaar hebben.

88Kasyo Junrei is met Tokyo simpel gezegd een wervelstorm. Er is bijna geen moment om tot rust te komen totdat je bij track 7 bent, namelijk 紫光 (Purple Light), en dat is bijna aan het einde van het album, waarbij de melancholie wordt opgeroepen. De verfrissende inspirerende tracks zorgen voor een opwekkend gevoel. Deze band gaat langzaamaan richting het bestaan van 15 jaar, maar geeft nog lang niet het gevoel dat men zonder enthousiasme speelt. Hou je een beetje van chaos en gekkigheid (kijk maar naar het album waarbij je een soort van aardappelmens ziet waarbij de stad Tokyo op de rug groeit) gemixt met diverse genres, emoties en extravagante bandleden, dan is 88Kasyo Junrei zeker een interessante band voor jou.

Het negende nummer van het album is een bonustrack. De band heeft dit nummer toegevoegd om de fans te bedanken voor het wachten op het nieuwe album. Het nummer lijkt ook een bij elkaar geraapt zooitje gekkigheid te zijn, dat laatste is iets waar fans niet onbekend mee zijn met deze band, met een catchy refrein waarbij één woord in de herhaling wordt gegooid: baka (idioot). Dit zorgt voor een vrolijke noot aan een interessant album.

Score: 90/100