Film Review: Pokémon Detective Pikachu

Toen het project voor een live-action Pokémon Detective Pikachu film werd aangekondigd, was er veel scepsis of het enigszins goed zou zijn. Laten we eerlijk zijn, videogamefilms zijn altijd al behoorlijk slecht geweest… Toen Ryan Reynolds werd aangekondigd als Pikachu veroorzaakte dit wat meer verwarring dan een hype. Pas toen de trailers uitkwamen, was er een sprankje hoop dat er eindelijk een goede videogamefilm zou kunnen zijn.

Pokémon Detective Pikachu volgt Tim Goodman, die naar Ryme City reist om het appartement van zijn vader op te ruimen nadat hij tijdens een onderzoek overleed bij een auto-ongeluk. Wanneer Tim arriveert, ontmoet hij tot zijn verrassing een Pikachu die praat. Al snel beseft hij dat deze Pikachu zijn vaders partner Pokémon was en besloot hij samen te werken om te onderzoeken wat er met de vader van Tim gebeurde. Voor degenen onder jullie die het spel hebben gespeeld, waar dit dicht bij het oorspronkelijke plot klinkt, zitten hier en daar wat afwijkingen. Steeds dichter bij het mysterie van de zaak van zijn vader, is het een beetje meer rechtlijnig en enigszins voorspelbaar, zelfs als je het spel nog niet hebt gespeeld. Toch is er genoeg om je verslaafd te houden om te zien wat er vervolgens gebeurde, zelfs als het is om je eigen theorieën te bevestigen.

De echte schoonheid van de film zit in de kleine extra details in elke scène. De extra Pokémon, in het bijzonder, die op de achtergrond zijn geanimeerd en de easter eggs die naar de hoofdreeks verwijzen. Het feit dat ik de realistische vormgeving van de Pokémon als onderdeel van de hele film zag, zorgde ervoor dat de film steeds leuker werd, omdat het zo goed werkt met de toon van de film. Hoewel de CGI soms niet goed in de film paste, staken sommige Pokémon om de verkeerde redenen uit. Dit was waarschijnlijk een probleem vanwege het hoge aantal, maar de eigenlijke ontwerpen maakte het goed. Door hoeveel er vooraf werd getoond in de trailers, zorgde ervoor dat het uiteindelijk wel verpest had. Natuurlijk was de plot verborgen, maar er waren geen echte verborgen verrassingen meer waar de trailers je voor enthousiast had gemaakt. Eerlijk gezegd, laat het je uiteindelijk denken, ‘oh, dat is het?’. Waar het hebben van een paar meer kleine verrassingen de ervaring zou hebben verbeterd, was de plot tenminste een plezierige rit om ervan te genieten. Ga er gewoon niet heen om het te overanalyseren.

Toch is de uitvoering van Ryan Reynold als Pikachu het ware hoogtepunt van de film. Zijn wegwerp opmerkingen zijn altijd hilarisch en dragen echt bij aan het verder brengen van de film. Zeker, hij gedraagt zich net als hijzelf en maakt Pikachu als een Deadpool voor kinderen, maar het werkt om te voorkomen dat de film te serieus wordt. Waar het acteren als geheel een beetje oubollig kan zijn, is het niet een erg serieuze film en past hij precies bij de toon waarop de regisseurs mikten. Daarnaast is duidelijk dat het echte doelpubliek kinderen is, met alle eerder genoemde kleine details helpt het de oproep voor het oudere publiek om er een film van te maken voor iedereen.

Om tot een conclusie te komen, is Pokémon Detective Pikachu een duidelijke verbetering voor videogamefilms. Natuurlijk, als je deze film echt zou analyseren, zou je behoorlijk wat problemen tegenkomen, maar het is een leuke film om gewoon rustig te gaan zitten en te genieten. Waar het voelt alsof er iets ontbreekt, aan het eind van de dag met alle Pokémon-referenties en Pikachu’s woordspelingen, zul je zeker lachen en gewoon een goede tijd hebben.

Score: 75/100