Film Review: Say ‘I Love You’

Na het reviewen van de anime Say “I Love You” kwam ik de film tegen, ook gebaseerd op de gelijknamige manga door Kanae Hazuki en is geregisseerd door Asako Hyuga, die onder andere ook bekend is voor Forgotten Dreams.  Say ‘I love you’ volgt Mei Tachibana, zij laat haar tienerjaren aan zich voorbij gaan zonder enige interesse te tonen in het maken van vrienden of het genieten van haar middelbare schooltijd. Zij gelooft, dankzij een nare ervaring in het verleden, dat mensen niet te vertrouwen zijn en iedereen elkaar uiteindelijk verraad. Op een dag ontmoet zij de populaire Yamato Kurosawa en hun relatie begint langzaam te groeien. Hij helpt haar in te zien dat vriendschap en liefde de moeite waard zijn om je voor open te stellen.

Het verhaal begint anders dan de anime en manga. Het begint met de Tomei High School Culturele Festival en een deel hiervan is de Idol campus contest, waar Yamato aan meedoet. Het is duidelijk vanaf het begint dat Yamato een erg populaire jongen is en Mei iemand is die door de meeste mensen ontweken word.

Hun eerste ontmoeten is ook een beetje anders, Yamato’s vriend botst haar niet per ongeluk omver, wat het geval is in de manga en anime, maar hij doet dit expres. Hij kondigt zelfs aan Yamato aan dat hij moet opletten. In plaats van boos naar hem te kijken, doet Mei niets en loopt ze weg. Later vind de bekende scene waarin Mei Yamato in zijn gezicht schopt plaats, maar in plaats van dat Yamato’s vriend probeert haar rok omhoog te doen, trekt hij hier alleen een beetje aan.

Er zijn meer kleine verschillen in de verhaallijn, zoals dat Mei Yamato opbelt in een boekwinkel, in plaats van in een supermarkt, maar over het algemeen is het verhaal hetzelfde.

Mei is best somber en afstandelijk in tegenstelling tot Yamato die vriendelijk is en iemand lijkt die volop van het leven geniet. Hij is vaak vrolijk, terwijl Mei de kat een beetje uit de boom kijkt en de neiging heeft om het slechtste van mensen te verwachten. De twee lijken totale tegenpolen, maar Yamato is meer dan wat mensen in eerste oog opslag zien. De meeste karakters komen hetzelfde over als in de anime, ook al lijkt Mei iets meer sociaal onhandige in de live action film dan in de anime.

Karakter ontwikkeling gaat best snel in de film, aangezien ze een hoop van de manga’s inhoud in de film hebben gestopt. Sterker nog, en dit weet ik niet geheel zeker, lijkt het erop alsof alle inhoud van de anime in de film zit. Mei veranderd van een somber meisje in een meer vertrouwend en gelukkigere meid en Yamato leert om iets meer rekening met haar te houden terwijl hun relatie groeit.

Aangezien dit mijn tweede Japanse niet-animatie film review is kan ik nog niet van een patroon spreken, maar het valt me op dat in deze film gekozen word voor slow motion wanneer iets dramatisch gebeurd. Eerlijk gezegd werkte dit niet goed voor mij, het zorgt ervoor dat scenes net iets te lang duren en vaak zorgt het ervoor dat scenes juist grappig overkomen. Deze film had een aantal langzame ren scenes, wat niet heel erg interessant was om te zien. Naast dit punt was het camera werk wel goed.

Ook al was het acteerwerk goed gedaan, viel het me wel op dat deze film minder dramatisch was dan de anime. De acteurs brachten emotie over, maar niet zo drastisch als de voice actors in de anime, was voor mij een pluspunt was. De anime had veel focus op drama.

Persoonlijk vond ik deze film niet super interessant, vooral omdat het verhaal wat gehaast voelde. De reden hiervoor is waarschijnlijk dat ik de anime serie niet al te lang geleden gekeken heb. Als je dat hele verhaal nog in je hoofd hebt dan is het wat saai om dat nogmaals te zien, in bijna precies dezelfde manier. Ik vond het andere begin van de film wel leuk en het was geinig om de subtiele verschillen te zien. Zoals ik al zei: Ik vond het acteerwerk goed gedaan en de film was minder dramatisch dan de anime.

Als je recent de anime afgekeken hebt dan adviseer ik je om een klein tijdje te wachten voor je de film gaat kijken, maar als je de anime niet gezien hebt en de manga niet gelezen dan zal het geen bekend verhaal zijn.

Regisseur: Asako Hyuga
Uitgekomen op: 12 Juli 2014

Score: 60/100