Kiryu pakt groots uit in Nippon Budokan

Ik wilde wel eens het Nippon Budokan van binnen zien, is dit nou echt wel zo groot als mensen zeggen? Toen ik hoorde dat Kiryu daar zou gaan optreden was dit een mooie gelegenheid om te gaan. Ik ben niet heel erg fan van Kiryu maar het is toch veel leuker om naar Budokan te gaan terwijl er een Visual Kei band optreedt? Halverwege de middag kwam ik bij Budokan aan, wat stond er toch een enorme rij voor de merchandise! De rij ging helemaal rondom Budokan en je moest zelf een trap op en een trap af, gelukkig had ik geen behoefte aan merchandise. Budokan is in een mooi groot park waar ik rondgelopen heb voordat de deuren open gingen. Tegen de tijd dat de deuren open gingen was het nog veel drukker, een meneer schreeuwde wat door de megafoon maar dat was niet te verstaan. Ik wist niet wanneer ik naar binnen moest dus wachtte tot er wat tijd verstreken was. Eenmaal binnen had ik mijn plaatsje snel gevonden, alles was duidelijk aangegeven. De ruimte viel alleen tegen, ik had het nog groter verwacht! Maar misschien kwam het omdat het achterste gedeelte natuurlijk niet gebruikt werd, anders zou je achter het podium zitten. Het podium was heel leuk in elkaar gezet, een klein rood tempeltje met wat bruggen en trapjes tussendoor. Een traditionele opzetting, typisch voor Kiryu.

De live begon netjes optijd, de lichten gingen uit en op het podium gingen felle witte lichten aan. Bovenaan de trap op het podium stond de gehele band en liep langzamerhand van de trap naar hun plaats. Stiekem kreeg ik hier wel kippenvel aan, het gegil van zoveel mensen in een ruimte. Kiryu begon de avond met Another side, waarna de nieuwste single Kyuubi volgde, deze vond ik persoonlijk geweldig! Drummend ging Junji verder met Zangetsu. Dit nummer heeft een hele fijne drumsolo aan het begin waardoor hij even in het zonnetje stond. ”Oni no Kairai” is een nummer dat ik herkende door de aparte sfeer aan het begin van het liedje. In het rustige gedeelte van dit liedje liet Mahiro horen hoe zijn stem écht klinkt De gitaren van Takemasa en Mitsuki klonken hard door in Seitei no Kawazu en je kon niet stil blijven staan!

En daar kwam tot mijn verbazing weer een nummer dat ik herkende! Hinamatsuri is een vrolijk nummer met een duistere tint dat zeker de aandacht trekt. En ze bleven maar bekende liedjes spelen, erg slim gedaan voor de mensen die nog nooit Kiryu hebben gezien! Etsu to Utsu zullen de meeste fans wel kennen, het is een wat ouder nummer maar geeft goed weer waar Kiryu voor staat. De eerste tonen van Sakuyoi begonnen te spelen en een groot gedeelte van het publiek gilde, ik neem aan dat dit nummer geliefd is bij de fans? En ik snap wel waarom, dit liedje bevat furi met de waaier. Iedereen kreeg bij binnenkomst een waaier waar de live van die dag opstaat. Ik deed met de furi mee en dit gaf een schitterend effect, de hele zaal deed mee, prachtig! Kitsune bracht de rust in de zaal en de baslijn van Hiyori bracht je in een soort trans. Tsuyuhitosuji hield de rust in de zaal en Mahiro liet ook weer zijn stem horen. Hier en daar klonk het niet helemaal zuiver maar dat verpestte de schoonheid van het liedje niet. Ook hier was de bas goed te horen, al de Hiyori fans waren zeker blij. ”Nochi no koyoi” verbrak de stilte en liet het publiek lekker mee schreeuwen en het liedje werd zelfs langer gemaakt door de band.

Kurenaitsubaki liet het publiek ook nog lekker bewegen maar het ging al snel een wat duistere kant op met Seitei no Hekireki dat ook zeker goed klonk in mijn oren. Een klassieker is Onigokko een hard nummer met veel headbangen. Eindelijk klonk er weer een bekend nummer in mijn oren Aien Kien waar je ook zeker moet headbangen. Hierna volgde een wat vrolijk klinkend nummer, ook wat bekender. Kyoka Suigetsu heeft een simpele furi maar in een zaal zoals Budokan voelde het als een eenheid toen iedereen deed. Dit nummer was perfect om het eerste gedeelte van de live af te sluiten. Het publiek hoefde niet lang voor een encore te roepen. Er werden wat aankondigingen getoond, een paar lives en een nieuwe single! Daarna volgde beeldmateriaal van de making-off van die nieuwe single. Zo had iedereen alvast een voorproefje gehad. Ik had gehoopt dat de band in die nieuwe kostuums terug zouden komen op het podium, maar dat was dus niet zo. Gewoon een t-shirt aan en gaan!

De echte encore begon eerst met een heel verhaal van alle bandleden, hoe dankbaar en blij ze wel niet waren! Ze speelde na wat kletsen en grappen verder met Misemono Kitan, een nummer dat ik helemaal niet kende. Gelukkig hoorde ze mijn wens en speelde ze Amaterasu , ook weer een headbangnummer. Ik vind het prachtig hoe ze traditionele klanken met lekkere harde rock kunnen mixen en dat het nog goed klinkt ook! Utsusemi is een nummer waarin ik de melodie van de gitaren erg leuk vind en mijn hoofd kon niet stil blijven. Meebewegen op de maat, ook de band deed het zeker. De avond werd afgesloten met ”Kyosei” waar ook zilveren linten werden geschoten. Een prachtig gezicht was het door de zaal met al die sprankelende lintjes. De band moest elkaar hierna omhelsen, optillen, noem maar op. Ze leken zo gelukkig! Junji deed zelfs een paar salto’s waar elk meisje van moest smelten. Langzaam gingen ze van het podium af en was het afgelopen.

Er kwamen nog wat bedankfilmpjes op het scherm en foto’s van de lives van de tour. Ik had hier echter geen behoefte aan en ging naar buiten wat een goede keuze bleek te zijn want Kiryu stond gewoon op het ‘balkon’. Het was een balkonscène met Kiryu! Gillende en zwaaiende meiden probeerde de aandacht te krijgen van de members maar al snel gingen ze weer naar binnen. Dat was dan de laatste blik.

Setlist:
01. アナザーサイド (Another Side)
02. 九尾 (Kyuubi)
03. 残月(Zangetsu)
04. 鬼ノ傀儡(Oni no Kairai)
05. 井底之蛙 (Seitei no Kawazu)
06. 雛奉 (Hinamatsuri)
07. 悦ト鬱 (Etsu to Utsu)
08. 朔宵 (Sakuyoi)
09. 狐 (Kitsune)
10. 露一筋 (Tsuyuhitosuji)
11. 後ノ今宵 (Nochi no koyoi)
12. 紅椿 (Kurenaitsubaki)
13. 靂霹ノ天青 (Seitei no Hekireki)
14. 鬼遊戯 (Onigokko)
15. 愛怨忌焔 (Aien Kien)
16. 暁歌水月 (Kyoka Suigetsu)
Encore
17. 見世物鬼譚 (Misemono Kitan)
18. 天照 (Amaterasu)
19. 空蝉 (Utsusemi)
20. 叫声 (Kyosei)

Kiryu is een band die je wel gezien moet hebben door het traditionele aspect. Al zal een tweede keer voor mij niet hoeven. De harde nummers van Kiryu zijn geweldig en het is toch meer los gaan dan dat ik had verwacht. Hier en daar klonk Mahiro totaal niet en dat stoorde soms wel eens. Het publiek was prima, van allerlei soorten en maten, mannen en vrouwen. De furi met de waaiers dat in een paar nummers was, was prachtig om te zien. Iedereen deed mee! Al in al was het een erg geslaagde live en ik heb Budokan van binnen gezien.