Film Review: Dragon Ball Super: Broly

Dragon Ball is weer terug op het grote scherm na 4 jaar, deze keer heeft Akira Toriyama de legendarische Super Saiyan Broly meegenomen, een favoriet bij fans van de klassieke Dragon Ball Z films. Met name is deze film de eerste die de Super in de titel heeft en gaat verder met de recente serie, waardoor Broly uiteindelijk een canonkarakter werd. Ik zorgde ervoor dat het in de bioscopen te zien was bij vrijlating in het Verenigd Koninkrijk, en dit is wat ik dacht.

De film begint 41 jaar geleden, waar King Vegeta Broly verbant als een kind, uit jaloezie dat zijn machtsniveau hoger is dan zijn eigen zoon. Verontwaardigd zoekt Broly’s vader Paragus zijn zoon op om uiteindelijk te worden achtergelaten op een verlaten planeet aan de rand van het universum. Paragus maakt van deze gelegenheid gebruik om Broly te trainen om de sterkste Saiyan te zijn die er ooit was of zal zijn. Met als doel een weg te vinden van de dorre planeet en terug naar Planet Vegeta, kan Broly de Saiyan koninklijke familie vernietigen. Snel vooruit naar het heden, het paar wordt gevonden door leden van het leger van Frieza die op wervingsrit rijden in een poging om de Frieza Force weer in zijn oude glorie te brengen. Frieza ziet een kans op wraak en gebruikt Paragus woede jegens de Saiyan Koninklijke Familie om Broly te binden in de strijd tegen de Saiyan Prince Vegeta, naast Goku, op Aarde.

De film begint met een zware focus op plot en neemt de tijd om Broly’s achtergrondverhaal te ontwikkelen en zijn personage op te bouwen. Als geheel is het prima, maar het duurde iets te lang om tot de actie te komen. Vooral de vrij overbodige scènes waarbij Bardock wordt gevolgd in de gebeurtenissen voorafgaand aan Frieza’s vernietiging van Planet Vegeta en het wegvagen van de Saiyans. Het had geen echte betekenis voor de Broly-verhaallijn en kwam niet echt overeen met hoe het werd behandeld in de tv-serie/speciale aflevering. Nog steeds gefocust op het bijbehorende achtergrondverhaal, was het nogal een afwijking van de originele Broly-films. In het bijzonder was het verhaal meer ontwikkeld, Broly werd veel meer getoond als een slachtoffer van de obsessie met waraak van zijn vader en dwong hem te vechten ondanks zijn zachtere persoonlijkheid. Zelfs wanneer Broly zijn zintuigen verliest, is het duidelijk zijn innerlijke conflict te zien, waardoor zijn woedespiraal alleen maar meer uit de hand loopt. Als geheel was de betrokkenheid van Toriyama duidelijk zichtbaar, de film leek meer in lijn met de serie dan de originelen en werkte om Broly een veel interessanter karakter te maken dan de vorige iteratie.

De andere helft van de film is een brute vechtpartij, alsof het is van: genoeg gepraat, het is tijd voor actie! Vegeta en Goku nemen het op tegen Broly, die schijnbaar sterker en sterker wordt naarmate het gevecht vordert, en terwijl het paar tot het uiterste wordt gepusht. Echt waar, dit is waar de film zijn weg begint te vinden en een adrenalinestoot wordt. De animatie heeft sprongen gemaakt sinds Resurrection F, met name de 3D-animatie is veel verfijnder. Wat ik interessant vond, was dat het op een goede manier uit de FIGHTERZ-game kwam. Het hebben van het 2D-gevoel, alleen merkbaar 3D wanneer je er echt goed naar kijkt. Er zijn echt coole moves te zien, Broly’s woeste brute force-stijl werd over het algemeen heel goed vastgelegd. Met Goku en Vegeta met wat nieuwe bewegingen om echt de kracht bij te zetten. Het enige probleem met de vechtscènes was dat ze geen echte impact leken te hebben met de klappen die je normaal zou verwachten, vooral in tijden dat de snelle natuur een beetje te langzaam leek. De combo’s leken gewoon niet zo vloeiend en hadden de neiging om gewoon de grote klappen te zijn die de intensiteit deden afnemen. Toch wordt dit gecompenseerd door de artistieke flair die ze de film hebben gegeven. Er waren een aantal interessante animatie-effecten, waarbij een groot aantal kleuren met specifieke aanvallen werden gebruikt en op een gegeven moment het gevecht werd gezien vanuit het gezichtspunt van een van de jagers. Het was geweldig om te zien dat ze nieuwe dingen probeerden, weg van de gebruikelijke ongecompliceerde aanpak van de vorige films. Het maakte het meer een spektakel om te bekijken en toont nog meer vooruitgang in de animatie.

Hoewel de film over Broly ging, voel ik dat de ware ster van de film Frieza zelf was. Interessant is het, ondanks het feit dat hij zelf niet te veel in de actie betrokken raakte, maar in de manier waarop hij voor de vrolijke nooit zorgde voor het grootste deel van de film. Mijn favoriete deel van de film draait hier zelfs om en ik lach nog steeds wanneer ik aan dat moment denk. De film toont de kant van Frieza als de almachtige maar onzekere schurk op zijn best, op een veel komischer manier dan wat we eerder hebben gezien. Op dit punt werkt het veel meer nadat Frieza de Z-strijders hielp het Tournament of Power te winnen, ondanks schijnbaar verraderlijke bedoelingen. Deze momenten waren niet eens misplaatst en hielpen de actie een beetje te verbreken, waardoor je een pauze kreeg van de constante gevechten, zodat je het kon verwerken. Hoewel deze extra Frieza-tijd ten koste van sommige andere personages kan gaan, verwelkom ik het omdat ik voelde dat meer personages de plot zouden hebben ingewikkelde (vooral omdat ze geen kans zouden maken tegen Broly).

Wanneer je een fan bent van Dragon Ball, is dit absoluut een film om te bekijken. Deze heruitvinding van Broly is veel meer ontwikkeld en het maken van het karaktercanon maakt de toekomst van Dragon Ball Super een stuk interessanter. Ondanks het gebrek aan impact, is er nog steeds een geweldig gevecht om te worden bekeken en enkele ongelooflijke komische momenten. Dit is geen film die je zou willen missen.

Score: 90/100