Je leest en hoort er maar weinig over in het nieuws, maar er zijn nog steeds Japanners aan het protesteren tegen het gebruik van kernenergie en kerncentrales in Japan! Afgelopen 14 januari was de dag waarbij de demonstranten in Fukuoka voor de 1000ste dag achtereenvolgend bezig zijn geweest met het protesteren tegen kernenergie.
In april 2011, een maand na de ramp bij de Fukushima Dai-ichi kerncentrale, begonnen demonstranten met een protest door middel van een sit-in buiten het hoofdkantoor van Kyushu Electric Power CO (KEPCO). Na al die dagen zitten de demontranten er nog steeds! Elke dag komt de groep samen van 10.00 tot 17.00 uur, ze hebben spandoeken met daarom “Laten we kerncentrales stoppen”.
De demonstranten zetten een 2,5 meter grote luifels op, zodat ze beschermd zijn tegen het weer. De overkappingen zijn gekocht met donaties van supporters en zijn al drie keer vervangen. Maar in de zomermaanden is de stoep enom warm en in de winter zijn de oliekachels niet goed genoeg om de kou van de wind af te weren.
Terugblik van de protesten in Japan
Sinds de tsunami, die opkwam na de grote aardbeving van 11 maart 2011, de Fukushima kerncentrales flink heeft beschadigd, met de daaropvolgende problemen in de Dai-ichi kerncentrale, lijken veel Japanners wakker geschud te hebben. Ik kan mij een aantal protesten herinneren waarbij er duizenden mensen op straat gingen om te protesteren tegen kernenergie.
Ondertussen was TEPCO (Tokyo Electric Power Company) bezig de problemen bij de Fukushima kerncentrales op te lossen. Om eerlijk te zijn, daar lijken ze nu nog steeds mee bezig te zijn. Zo nu en dan komt er nieuws in de media dat er een lek gevonden is bij een kerncentrale. Het lijkt haast niemand meer op te vallen. Het probleem loopt al veel te lang en er is nog steeds weinig goed nieuws te melden. De problemen lijken nog niet voorbij.
De protesten ook niet. Het protesteren gaat verder dan alleen het houden van sit-ins over lopen over de straten om te protesteren.
Protesteren op een andere manier
Sinds 11 maart 2011 is de rock’n’roll band Frying Dutchman boos op hoe de Japanse regering heeft gereageerd op de nucleaire ramp van Fukushima. De band heeft een lied gemaakt met de naam “humanERROR” met het bericht “We hebben geen kernenergie nodig!” Hieronder is de video te zien met Engelse ondertiteling en daar zie je wat de gevoelens zijn over dit alles van de band. In een maand tijd werd de video al over 30.000 keer bekeken. Inmiddels is de video met de verschillende ondertitels meer dan een miljoen keer bekeken.
Korte tijd terug schreef ik over de graffiti artiest, genaamd 281_Anti nuke, die momenteel de Japanners waarschuwt over het gevaar van Fukushima. Hij bedekt de straten van Tokyo met afbeeldingen van politici als vampiers en kinderen die worden beschermd tegen radioactief regen. Het bericht over hem is hier te lezen. In datzelfde bericht heb ik gelinkt naar een video, waarbij je hem aan het werk ziet op straat.
Regisseur Takafumi Ota begon in 2013 met een crowd-funding project zodat hij een anti-kernenergie film kan maken. Hij kreeg het voor elkaar om het bedrag (¥ 10 miljoen) in te zamelen via zijn blog. De film draagt de titel “The House of Rising Sun” (朝日のあたる家, Asahi No Ataru Ie).
Sion Sono’s film The Land of Hope (希望の国, 2012) was vorig jaar nog te zien op CAMERA JAPAN. Ik zou het niet meteen een protest duven te noemen, maar het is wel een film waarbij het verhaal herkenbaar is met het verhaal van Fukushima. En dat is expres gedaan. De regisseur denkt dat Japan nog steeds niks geleerd heeft van Fukushima en hij wilde door middel van zijn film de mensen wakker schudden.
Terug naar de demonstranten
1 jaar na de ramp leek Japan vol te lopen met protestanten. In Tokyo werd er een demonstratie gehouden die eindigde voor het hoofdkwartier van TEPCO. In Koriyama (Fukushima prefectuur) liepen 16000 mensen door de stad en riepen op tot het einde van kernenergie. Zo ook in de Shizuoka prefectuur, Tsuruga (Fukui prefectuur), de stad Saga en de stad Aomori, maar ook in Nagasaki en Hiroshima. De plaatsen die gebombadeerd werden met kernbommen in de Tweede Wereldoorlog. Anti-nuke demonstranten en atoom-bom overlevenden liepen samen in de protest en eisten dat Japan de afhankelijkheid van kernenergie te beëindigen.
Op 29 juni 2012 was er ook een groot protest gaande. Eerder dat jaar, op 5 dag, kinderdag, konden de Japanners sayounara kernenergie zeggen. Alle kerncentrales werden uitgeschakeld. Maar al snel werd bekend gemaakt dat er twee kerncentrales opgestart zouden worden. Met het oog dat het een hete zomer zou worden, was er energie nodig. Japan zelf heeft weinig natuurlijke bronnen en moet het hebben van de kernenergie. Olie wordt geïmporteerd door het land. De mededeling van het herstarten zorgde ervoor dat er duizenden mensen op straat gingen om te protesteren. De organisatie zei zelf tussen de 150.000 en 180.000 mensen te hebben aangetrokken. De politie gaf zelf 17.000 aan. Hoe dan ook kwamen er enorm veel mensen op dit protest af!
Organizers claim 150,000-180,000 turned up at tonight’s anti-nuclear rally outside #Japan PM Office. Police say 17,000 http://t.co/jGg27D0j
— Hiroko Tabuchi (@HirokoTabuchi) June 29, 2012
Hierboven een video van IWJ om een impressie te geven van de protest van toen! Ik vond het zelf erg indrukwekkend om te zien. Een uitgebreide video is hier te vinden.
Een korte tijd later, het was inmiddels midden juli, gingen de Japanners weer de straat op. Dit keer onder leiding van een aantal beroemdheden. Dit keer ging het om een aantal van 75.000 mensen (de organisatie zei zelf 170.000, maar de politie gaf 75.000 mensen aan). Het ging hoe dan ook om de grootste protest sinds Fukushima!
Organizers say 170,000 people at today’s anti-nuclear protest in Tokyo; police say 75,000. In either case, largest rally since Fukushima. — Hiroko Tabuchi (@HirokoTabuchi) 16 juli 2012
Een ander groot protest wat ik mij nog kan herinneren vond in juni 2013 in Tokyo plaats, volgens UPI kwamen er 60.000 mensen erop af. Weer ging het protest tegen de start van kerncentrales.
De kernreactoren zijn wel van start gegaan, maar in september van 2013 ging de laatste actieve kerncentrale toch sluiten vanwege onderhoud. Japan zit weer zonder kernenergie voor de derde keer in 40 jaar tijd. Toch blijven er protesten. Want een groep Japanners vinden toch dat Japan het zonder kernenergie moet (blijven) doen. Het is mij onduidelijk of deze groep nu echt groot is of niet, maar duidelijk is dat die groep niet opgeeft en blijven protesteren.
De tijd gaat snel, inmiddels gaan we al richting de 3 jaar. Ik krijg steeds minder mee wat betreft de protesten, maar ook de andere nieuwtjes. Het is maar te hopen dat Japan uiteindelijk overgaat naar andere manieren van energieopwekking. Ik heb her en der opgevangen dat Japanse regering er al mee bezig is. Al is het laatste daarover nog niks gezegd, als ik het laatste nieuws mag geloven. Ondertussen is Tokyo bezig met verkiezingen voor een nieuwe gouverneur.
Ik wil nog wel iets meegeven: ik ben geen kenner van kernenergie en kerncentrales. Ik heb vooral in het begin na de ramp in Japan het nieuws goed in de gaten gehouden, maar naarmate de tijd verstreek was het moeilijker om aan informatie te komen. Daarnaast is de berichtgeving niet altijd even duidelijk geweest. Ik weet niet alles en ik vind het belangrijk dat mensen weten dat de problemen nog niet voorbij zijn. Mijn berichtgeving hierover is mijn manier om jou, de lezer, te laten nadenken. Je moet ook weten dat Japan een groot eiland is en weinig natuurlijke bronnen heeft. Vandaar dat er kerncentrales zijn en moeten ze olie importeren. Buiten Japan zijn er ook mensen bezig met Fukushima. Hope Step Japan! is daar een voorbeeld van voor Nederland.
Bron: Asahi, Wikipedia, Hiroko Tabuchi, The Tokyo Times, nu.nl, AFP, Frying Dutchman, IWJ, Our Planet TV, UPI, AD, VOA news, The Wall Street Journal.
Een prachtig overzicht. Zo ga je er weer even bij stilstaan wat nu allemaal met elkaar verbonden is en welke evolgen er zijn.
Het is veel groter dan vaak gedacht wordt. De informatie is niet altijd even makkelijk te vinden, maar op deze manier heb je toch wel een vrij algemeen beeld!
Dankjewel voor je reactie.
Ik heb veel kunnen bijhouden via AVO Forum. Maar niet iedereen bladert door al die bladzijden, vandaar dat ik koos voor een blogbericht. Ik vind het belangrijk om het te delen en mensen aan het denken te zetten.