Bestaande uit 5 leden, 4 vocalisten (Kiria, Mizuki, Ayathimu & Alice) en DJ Goichi, werd de groep gevormd in 2014 onder de naam ‘principal!’, dit werd cana÷biss in 2017 na een grote verandering in de line-up. Hun eerste album verscheen onder hun nieuwe naam later dat jaar, sindsdien zijn ze blijven werken aan verschillende dingen, zoals een optreden op TIF in 2018, evenals regelmatige optredens in Niigata, Tokyo en andere gebieden in Japan. In 2019 brachten ze hun tweede album uit als cana÷biss, dit album werd het top J-Pop album op iTunes in Oostenrijk.
Ze debuteerden het nummer Hello. New Life tijdens hun one-man live-optreden in oktober 2022 en op 14 december werd het uitgebracht als de titeltrack van hun nieuwe single, samen met het nummer Acacia. Na in het verleden te hebben samengewerkt met Baku Maruyama (een menigte van rebellie) en Sohei Mishima, wendde de groep zich opnieuw tot deze gevestigde muzikanten voor de tekst/compositie van de nummers, waarbij Baku werkte aan Hello. New Life en Sohei voor Acacia.
Een nummer vol energie en een hoog tempo, Hello. New Life heeft een geluid dat onmiddellijk herkenbaar is als zijnde uitgevoerd door een idolgroep – tot het punt waarop je je gemakkelijk de penlights in de lucht kunt voorstellen terwijl de leden op het podium zingen en dansen. Het maakt gebruik van verschillende veranderingen in toonhoogte en tempo die idolfans wellicht bekend voorkomen, omdat ze vaak voorkomen in nummers van verschillende groepen. Dat doet echter niets af aan de kwaliteit van het nummer.
In feite wordt er een gelukzalig gevoel overgebracht in de uitvoering, die zowel vocaal als compositorisch zo sterk is als je zou verwachten van een groep die al enkele jaren bij elkaar is. Na de release van de single werd ook een muziekvideo voor het nummer uitgebracht die, hoewel eenvoudig van opzet, een passende aanvulling op het nummer lijkt. De video toont de 5 leden die het nummer uitvoeren tegen een LED-schermwand, waarbij de veranderingen in het scherm goed aansluiten bij de energie van het nummer.
Het tweede nummer op de single is een powerballad met een veel tragere en zachtere achtergrond. Hierdoor kan de zang van de leden beter tot zijn recht komen en een zeer krachtige, emotioneel geladen uitvoering neerzetten. Dit format is vertrouwd, met individuele leden die om de beurt verschillende coupletten of individuele lijnen van het nummer zingen en dan meerdere leden die samenkomen op punten waar het nummer opbouwt naar een crescendo en die extra kick nodig is om de intensiteit van de gevoelens die het nummer oproept en overbrengt te verhogen.
Er is een groot verschil tussen de stijl van de twee nummers, en hoewel ik denk dat ze een derde nummer op de release hadden kunnen opnemen om de emotie van Acacia aan het eind te compenseren, wat de zaken wat meer in evenwicht had kunnen brengen, geeft het werk samen op de single een brede indicatie van de capaciteiten van de groep, waardoor het een goede instapversie is voor iedereen die nog niet eerder naar hen heeft geluisterd.
Over het geheel genomen zijn beide nummers zeer goed uitgevoerd en in elkaar gezet, wat mag worden verwacht van een groep die al lang bestaat, het is niet altijd een garantie. Het enige wat onduidelijk is in de nummers en de video is de rol van de DJ, misschien is dat duidelijker in hun andere releases.
