Het was alweer even terug dat HITT in Nederland optrad, namelijk in december 2013 met Ryo Fujimura. Het was pas september voordat de piano rock zanger weer terugkwam naar Nederland tijdens de ‘5 years of love’ tour door Europa. 330 LIVE is inmiddels de vaste basis geworden voor de solo-artiest.
Voor het concert zat de sfeer er vanaf het begin goed in. Nadat de zanger het podium op kwam en begon aan het eerste nummer, werd de zaal wild na de voor hen herkenbare eerste tonen van het lied. Vanaf het eerste nummer tot de laatste noot die hij zong op deze avond deden de mensen gezellig mee en klonk het fantastisch. HITT is een echte entertainer! Zo trok hij een aantal meisjes het podium op en ging met hen dansen, als mensen hem filmden kwam hij poseren voor de camera, maakte grapjes tussendoor, sprak mensen aan en nog veel meer. HITT zong tijdens dit concert ook een aantal nieuwere nummers van zijn nieuwste album ‘Melancholy to Boku’. In het nummer Melancholy to Boku liet HITT zich van zijn beste kant horen. Mensen staken hun armen in de lucht en zwierden mee op de muziek, het enige wat mistte was een aansteker met vlammetje.
‘Face’ is een van de nummers waarin piano veel voor komt. HITT ging achter zijn keyboard zitten en zette een fantastisch, mooi en emotioneel nummer neer. Een aantal mensen in de zaal pinkten een traantje weg. Wat mij opviel was dat HITT zelf ook zat te huilen! Nadat het nummer klaar was knalde het dak eraf met een erg energiek en dansbaar nummer. Het leuke aan de wat energiekere nummers is dat HITT bijna op elk van zijn nummers een dansje heeft. Deze moet je dan ook wel mee dansen anders komt hij je het persoonlijk wel even duidelijk maken door je handen beet te pakken en deze wild heen en weer te bewegen. HITT zag dat hij gefilmd werd door iemand in het publiek en pakte haar mobieltje af om vervolgens zichzelf op het podium te kunnen filmen, hierna gaf hij het mobieltje terug en ging bij anderen al zingend poseren voor hun camera.
Aan het einde van het concert kreeg HITT de Nederlandse vlag aangereikt en hield deze met een gigantische glimlach voor zich. HITT liet zijn gekke kant zien en deed een poging om de vlag op te eten. Het was een erg grappig gezicht en veel mensen moesten hierom ook lachen. Vervolgens zei hij nonchalant ‘You know… I wanna be something…. I wanna be a rockstar.’ Hierna gooide hij de Nederlandse vlag over zijn hoofd en zette een piano stuk in wat vervolgens losbrak in zijn nieuwe nummer ‘I wanna be a rockstar’, een erg dansbaar nummer.
Nadat HITT klaar was op het podium verliet hij de zaal voor een moment en kwam terug voor de Encore. Tijdens de Encore speelde hij nog zo’n 2 a 3 nummers waaronder ‘My name is HITT’. Dit nummer is erg bekend onder de HITTERS (HITT zijn fans) en de zaal danste dus vol op mee. Normaal gezien steekt HITT zijn hand omhoog en doet een ‘pinky promise’ met het publiek dat hij volgend jaar weer terug zal komen en dat de fans er ook bij zijn. Ditmaal wilde HITT de gebruikelijke belofte sluiten met het publiek maar stopte halverwege deze zin. In plaats van dat hij ‘I Promise!’ zei, zei hij ‘I will come back maybe’. De sfeer werd voor een ogenblik even anders dan anders en HITT zag er wat verdrietig uit. Hij vroeg zijn publiek om hem nooit te vergeten. Het publiek juichte hem toe en riep in volle borst dat zij hem nooit zullen vergeten. De reden waarom HITT misschien wat somber was aan het einde was omdat hij altijd tourt met Râmen Events, maar deze organisatie zal eind dit jaar stoppen. Onduidelijk is wat de toekomstplannen zijn voor HITT en met welke organisatie hij verder zal gaan. Na de Encore was het dan toch echt tijd om afscheid te nemen en HITT verliet de zaal voor een tweede keer.
HITT maakte er dit keer weer een groot knalfeest van, hij straalt op het podium en dat reflecteerde in het publiek. En zoals de tournaam zegt, de zaal zat ook daadwerkelijk vol met Love!
Foto’s: Francisca Hagen
