Liveverslag: Muzikale Fruitsalade Met Melt-Banana!

Iets dat ontbrak in het culturele landschap van Ipswich was een fatsoenlijke middelgrote zaal, maar nu is The Baths gekomen om de leegte op te vullen. The Baths ligt in het hart van de stad en heeft het potentieel om een regionale hub te worden en trekt nu al een aantal van de beste internationale bands aan, zoals Tokyo’s Melt-Banana. Als onderdeel van een uitgebreide (en uitputtende!) Verenigd Koninkrijk tour maakt de band hun eerste optreden in Ipswich en het belooft een gedenkwaardige gebeurtenis te worden.

Vertaald met DeepL.com (gratis versie)

Melt-Banana + Kulk bij The Baths, Ipswich op 17/09/2024

Ik heb me vaak afgevraagd hoe zwaar het geluid kan zijn met twee mensen, en het antwoord komt eindelijk in de vorm van support act Kulk. Zij zijn een duo dat een onheilig gebrul laat horen, en dat met veel pit en kracht. Het is een brutaal en bombastisch geluid dat death metal affectaties heeft en recht op de keel af gaat; de band geeft geen krimp en er is geen wroeging als ze het publiek te lijf gaan met een aantal van de zwaarste riffs die de mensheid kent. Toch zou het oneerlijk zijn om de band als eendimensionaal te bestempelen, want er wordt genoeg variatie geboden, maar wat alles verenigt is de liefde voor het harde en dat maakt ze tot een wereldschokkende aangelegenheid die The Baths tot op het bot dreigt te doen schudden en dat zorgt voor een onvergetelijke ervaring.

Al sinds hun oprichting in 1992 zijn de Japanse noiserock pioniers Melt-Banana bezig met het verkennen van nieuwe soundscapes en het in kaart brengen van nieuw muzikaal terrein. Het is een nooit eindigende zoektocht die wordt voortgestuwd door een rusteloosheid en het heeft ervoor gezorgd dat dit vasthoudende tweetal leiders zijn gebleven en geen volgers. Het gebruik van een veldopname van blaffende honden zorgt voor een surrealistische introductie, maar het blijkt een relevante factor te zijn voor de komende 70 minuten. Melt-Banana getuigt van een gevoel van urgentie, explodeert in actie en stuurt scherven van vlijmscherp geluid alle kanten op. Gitarist Ichiro Agata is net een gekke wetenschapper, hij creëert vreemde muzikale hersenspinsels die sprankelen en bruisen en muteren in ongehoorde vormen. Aan de andere kant van het podium heeft zangeres Yasuko Onuki een van de meest herkenbare stemmen in de rockmuziek en levert een performance die ululeert en kronkelt met Ichiro’s gitaar. Met een handcontroller manipuleert Yasuko de elektronische achtergrondtrack om een werkelijk geestverruimende show te creëren.

Door hun zwervende geesten heeft Melt-Banana een geluid ontwikkeld dat niet in een hokje te plaatsen is en ze hebben een carrière die alles omvat van hardcore tot punk en van metal tot elektronica. Het optreden van vanavond omvat al deze elementen (en meer), maar het is niet gemakkelijk in één hokje te plaatsen omdat het duo als een vreemde buitenaardse levensvorm gedaanteverwisselt. Het is een setlist die grotendeels afkomstig is van hun laatste (en veelgeprezen) album 3+5, maar ze doen hun best om alle punten van hun discografie aan te raken met nummers van Bambi’s Dilemma (Lock The Head) en Teeny Shiny (Third Attack). Bij de afsluiter van de set scandeert het publiek voor “nog één nummer” en Melt-Banana geeft daar maar al te graag gehoor aan, niet met één nummer, maar met negen (!) en bestoken het publiek met een spervuur van korte, scherpe nummers waaronder een cover van Discordance Axis’ So Unfilial Rule en hun eigen We Love Choco-Pa! om ervoor te zorgen dat niemand teleurgesteld weggaat…maar dat risico was er nooit.

Fotografie: Peter Dennis