De meeste mensen zullen de naam ASAGI herkennen als vocalist van de Visual Kei band D, maar vandaag gaan we het niet over D hebben. In plaats daarvan gaan we het hebben over ASAGI’s nieuwe (en tweede) release als solo artiest. In september 2006 heeft ASAGI een single uitgebracht, deze single had de naam “Corvinus” en bestond uit twee nummers, maar na deze release heeft hij zijn solo activiteiten stopgezet en zijn aandacht gericht op het werken als een designer, parfumist en natuurlijk D.
ASAGI heeft de vocals, lyrics en productie zelf gedaan, maar iedere track heeft andere artiesten met andere instrumenten. Artiesten die meespelen behoren tot zijn eigen band D (Ruiza (gitaar), Hide-Zou (gitaar), Tsunehito (bass) en Hiroki (drums)), SUGIZO, Shinya (Dir en grey), Leda (Far East Dizain), MiA (MEJIBRAY), yo-ka (DIAURA), Sakito (NIGHTMARE) en Jui & JUN (beiden Gotcharocka) van het visual kei genre, om er maar een aantal op te noemen, maar andere (soms traditionele) instrumenten worden bespeeld door Ikuro Fujiwara, Sho Tomoda, Yasunori Sakurazawa, Fumiko Kai en Misako Arameki, en anderen.
Tracklist:
01. 天地行き来る小船 (Tenchi iku kuru kofune)
02. 月界の御子 (Tsuki-kai no miko)
03. 畏き海へ帰りゃんせ (Kashikoki umi e kaerya n se)
04. 花雲の乱 (Hanagumo no ran)
05. 隠桜 (Komo sakura)
06. 螢火 (Keika)
07. 大豺嶽(おおやまいぬだけ)〜月夜(つくよ)に吠ゆ〜 (Dai chai yue (O oyama inu dake)~tsukiyo (tsuku yo) ni hoe yu~)
08. 冬椿 〜白妙の化人〜 (Fuyutsubaki ~shirotae no kenin~)
09. 白面金毛九尾の狐火玉 (Hakumenkonmōkyūbinokitsune hidama)
10. 鬼眼羅 (Guǐ yǎn luó)
11. 雲の通ひ路 (Kumo no kayohiji)
12. 妖刀玉兎 (Yōtō gyokuto)
13. 物の怪草子 (Mononoke sōshi)
14. アサギマダラ (Asagimadara)
Tracklist:Een music video voor 月界の御子 (Tsuki-kai no miko) hwas al een tijdje geleden geüpload op het officiele YouTube kanaal van D als een kleine teaser voor de release van dit album. Het is een traditional nummer met moderne invloed, en een kleine knipoog naar het eerdere werk van D (denk aan 桜花咲きそめにけり (Ouka saki some ni keri)) maar met een moderne twist gecombineerd met ASAGI’s bekende lange zang noten. Een goed voorproefje voor wat er komen gaat.
De snelheid van de nummers op het album gaat op en neer en uiteindelijk lijkt het meer op een rock opera, maar tegelijkertijd hoor je de traditionele geluiden van de shamisen (traditionele gitaar), koto (een string instrument welke je tegenwoordig wel vaker gebruikt ziet worden) en taiko (Japanse drums die wadaiko genoemd worden, aangezien binnen Japan een “taiko” kan verwijzen naar elke soort drum, maar buiten Japan zijn de traditionele drums bekend als taiko) instrumenten. Deze zijn soms beter te onderscheiden dan andere keren, maar ze zijn zeker aanwezig.
ASAGI heeft zijn talenten als zowel een vocalist/performer en composer gecombineerd in dit album, en voor degenen die al bekend zijn met zijn werk is het ook meteen duidelijk.
Vergeleken met zijn vorige solo werk (Corvinus) is dit album een hele andere richting. Hoewel 愚かしい竜の夢 (Orokashī ryū no yume). een behoorlijke knipoog naar de stijl van Corvinus geeft. Zijn eerste solo single was een stuk duisterder dan dit album, en het was ook niet zo afhankelijk van een verhaallijn.
Voor fans van D zou dit album bekend gebied moeten zijn ondanks ASAGI’s diepe verwerking van het neo-traditional genre. Zeker als je naar D’s recente release 愚かしい竜の夢 (Orokashī ryū no yume) geluisterd hebt.
Als je niet bekend bent met traditionele Japanse muziek en niet de directe overstap wil maken is dit album een goede manier om gewend te raken aan de traditionele instrumenten gecombineerd met wat je al bekend is uit de moderne muziek industrie. Over het algemeen is het een album met een snel tempo (waarschijnlijk vooral omdat veel van de gitaristen bekend staan om hun snelle riffs) maar het haalt het tempo zeker naar beneden met een melodisch gedeelte, of zelfs een langzaam traditioneel nummer hier en daar voordat het de snelheid weer oppakt. Vergis je niet: als je verwacht dat dit album volledig tradtional-influence is, dan word je teleurgesteld. Als je een fan bent van rock opera-type muziek dan is dit album zeker iets wat je moet beluisteren, ondanks de langzamere nummers die erop te vinden zijn.
Dat terzijde, een beol bekende (en populaire) visual kei muziekanten hebben hun stijl uitgeleend aan dit album zonder dat ze volledig verdwijnen in ASAGI’s werk met hun bekende sounds. Zeker een kijkje waard!
ASAGI heeft de middenweg gevonden tussen een aantal genres en weet deze te combineren op een manier dat hij voor fans alle genres nog steeds interessant is. En dat alleen is al een complimentje waard, toch?
Score: 85/100
