Het eerste wat mij aantrok aan de Japanse band Seventeen Years Old And Berlin Wall was hun naam. Het is een naam die geen aanwijzing geeft over welke muziekstijl ze spelen en daardoor voegde het een laag van mysterie toe. Het zou net zo goed bij een heavy metalband of bij een indiegroep kunnen horen. Het blijkt dat Seventeen Years Old And Berlin Wall uit Tokyo komt en een fijne mix van shoegaze/noise rock speelt, waarbij ze hun nummers voorzien van een sterk popgevoel. Sinds de release van hun debuut-EP in 2015 (Aspect) heeft de band een verleidelijk spoor van vinyl achtergelaten, wat leidt naar hun nieuwste uitgave, Distance.
Seventeen Years Old And Berlin Wall heeft een geluid zonder grenzen; het voelt alsof ze geen enkel muziekgenre uitsluiten en dit heeft hen een enorme muzikale vrijheid gegeven. In het verlengde daarvan start openingsnummer Midnight Nonfiction met een soulvolle zwier die niet zou misstaan op een klassieke Barry White-plaat, maar in de context van dit nummer is het precies de juiste keuze. Het zorgt gelijk voor een nachtelijke sfeer en brengt de luisteraar mee in een geluidslandschap van neonverlichte straten en verlaten, afgelegen kroegen. Midnight Nonfiction (en het hele album) bevindt zich in dat magische moment wanneer de dag overgaat in de schemering. De instrumenten en vocalen hebben die bijzondere zachte focus die dat moment vastlegt wanneer de dag in de nacht overgaat en de lucht een prachtige paarse tint krijgt.
Je zou van een band in de shoegaze-wereld kunnen verwachten dat deze zich in melancholie en zelfabsorptie verliest, maar dit kwartet uit Tokyo doorbreekt die verwachting. Landmark straalt en schittert als sterren aan een inktzwarte hemel, terwijl de gitaren van Yusei Tsuruta (ook synths/vocalen) en Takuji Yoshida stuiteren als licht door een prisma. Desondanks zijn er ook veel introspectieve momenten, zoals de geweldige single Smoke Candle (met een prachtig vocaal samenspel tussen Yusei en bassist Eriko Takano) en de afsluiter Transparent Figures. In feite is de volgorde van de nummers op deze EP perfect en neemt het vanaf de heldere beginmomenten steeds meer bedachtzame tonen aan naarmate het vordert. Er is een duidelijke lijn in de opbouw, en hoewel het goed mogelijk is om het in delen te luisteren, komt het het beste tot zijn recht wanneer je het in één keer beluistert om de samenhang volledig te waarderen.
Met slechts vier nummers is mijn enige klacht over Distance dat het te kort is. Het zou geweldig zijn geweest als het langer was, zodat de band de thema’s verder had kunnen ontwikkelen, maar trouw aan het oude gezegde laat het je zeker verlangen naar meer.
Distance tracklisting:
1. Midnight Nonfiction
2. Landmark
3. Smoke Candle
4. Transparent Figures
Onlangs werd de EP in beperkte oplage uitgebracht als cassette via het onafhankelijke label Gerpfast Records uit Indonesië, die inmiddels is uitverkocht. De cd-versie van de EP is te koop via CD Japan (affiliate link) en digitaal via de Bandcamp-pagina van de band.
