Een poort van soorten van het succesvolle Japanse arcadespel, waarbij de personages uit alle delen van het Dragon Ball-universum worden voorgesteld als speelkaarten en als ik alles zeg, dan meen ik het! Naast de voor de hand liggende vier series, waaronder GT, zijn er ook personages uit de Xenoverse-gameserie en Android 21 van Fighterz. Buiten dat, is er zelfs uniek aantal personages zoals Super Saiyan 4 Broly, Super Saiyan 3 Bardock, Golden Cooler en nog veel meer. Deze zijn bijzonder gaaf, omdat ik zelf al een hele tijd fan ben van sommige van deze personages, en het is geweldig om ze in een enigszins officiële hoedanigheid te kunnen zien.
So how does it all work? First, you select your deck, and where it is called a deck it is only 7 cards, for a battle. Each card has three stat values: HP, Power, Guard. Your team’s HP is the combined value of your deck. Power is then how strong your character is, and guard is their defence. Unlike other card games, predominately they are all fighters, aside from a handful of support characters (which you are only allowed 1 of per deck). However, each card does have a support skill of some kind, with some a lot more than others, which activate under certain battle conditions. These can be transformations (such as the iconic turning Super Saiyan), but what is interesting is some cards have the characters in already powered up state. Still, it is a tactic to throw off an opponent, transforming one of your cards get stronger in the second round. Other than transformations it can be general boosting stats or a special attack. Further to this, some are activated by having certain other cards in your deck to create a squad or to fuse the characters. These usually require you to “move the cards” in particular ways, which translates in this port to moving the control stick or touch controls. Where in the arcade I can imagine this to be a cool feature, it gets a bit annoying repeatedly doing this… It is a shame that the actual cards do not work with the game as that I can imagine would be more satisfying, although I say that fully understanding it would need a peripheral for it to happen but even if you could unlock the cards by scanning them would be a cool way to launch the cards here as well.
So, what do you do with these cards? Each turn you then place your cards onto one of four rows on the field. The closer the card is to the opponent, the more stamina it uses up, and the back row is an area to recover stamina. However, the closer the character to the opponent, the more combat power they have so the trick is to balance the two. Particularly as the Berserker types deal HP damage, but Elite types attack stamina damage, with Hero doing either based on the card. The player who sets up the highest combat power attacks first, with characters attacking one by one, although if you have two or more attackers of the same type they will attack together for extra damage. Each encounter sparks a charge impact meter, and the player who manages to stop the bar at the highest point wins. If it is the attacker, the attack is successful but if defender, they block and minimise the damage. When you have built up hero energy, this also determines if you can unleash your special attacks. Generally, the stronger your card the more hero energy you need. Stronger cards also speed up the meter, making it a bit of a gamble. There is a maximum of 5 rounds, and the winner is determined by KO or whoever has the most health left at the end of the fifth round.
Zoals je ziet, lijkt er op het eerste gezicht niet veel aan de game te kleven, maar er zijn eigenlijk diepe mechanismen om je te informeren over jestrategie. Je kunt bovendien een ronde selecteren om een bonus te krijgen. De bonus die je krijgt is afhankelijk van degene die je willekeurig hebt ontgrendeld, variërend van: statboosts, het verlagen van je tegenstanderstatistieken en zelfs het oproepen van bepaalde karakters. Het is echter zo diep dat je eigenlijk over strategieën kunt struikelen zonder te willen, maar het kan verwarrend zijn. Vooral als het snel gaat, duiken de dingen snel op, maar als je er eenmaal aan gewend bent, maakt doe het spel boeiender dan overweldigend. Het is echt een geval van hoe meer je speelt, hoe meer je uit deze game haalt.
Laten we het hebben over de visuals, je kunt zien dat het een arcade-game was, gezien hoe flitsend het allemaal is. Dingen komen op heldere manieren tevoorschijn, luide geluidseffecten, die de intensiteit in gevechten opbouwen. Meer nog, je kunt vertellen dat de arcade game uit 2011 komt, omdat de graphics er behoorlijk verouderd uitzien… De karaktermodellen worden weergegeven in HD, maar ze hebben de modellen niet bijgewerkt, waardoor ze er slechter uitzien. De animatie kan ook nogal onhandig zijn in de aanvalsfasen, wat het ergst is als je bedenkt dat je dezelfde gevechtsanimatie steeds weer opnieuw ziet, maar de speciale aanvallen lijken er best goed uit te zien. Het lijkt ook meer geschikt voor het spelen op de handheld, omdat alles behoorlijk groot lijkt op het scherm, maar ik denk dat het hetzelfde is als de arcade-versie, wat betekent dat dit werd gedaan om het gevoel te behouden.
Natuurlijk, met elk kaartspel, is het grootste nadeel dat de kaarten die je krijgt willekeurig zijn en het ervoor zorgt dat je dat je meerdere kanten opkunt gaan in het spel. Of je krijgt direct geweldige kaarten, of je krijgt de niet zo goede kaarten. Ik denk dat het een stuk makkelijker is om goede kaarten te krijgen vanwege de diepgaande strategieën die je kunt gebruiken om op veel verschillende manieren kaarten te verdraaien, maar sommigen vertrouwen op specifieke andere kaarten die lastig kunnen zijn. In dit geval wordt het ook niet zo afgesloten dat je begint met het verkrijgen van de meer eenvoudige kaarten, dat intenser wordt naarmate je verder komt. Waar het geweldig lijkt, kan het betekenen dat je door het verhaal raast door brute kracht zonder echte strategie. Er was één punt in de verhaalmodus, waar ik op een strategische manier bijna was ingemaakt, maar omdat mijn kaarten zo sterk waren, heeft de tegenstander nauwelijks enige schade aan mij toegebracht en kon ik er gewoon doorheen. Waar er tutorials zijn, richten deze zich meer op mechanica dan het daadwerkelijk ontwikkelen van strategieën. Ik voel dat als de manier waarop je kaarten hebt gewonnen op een bepaalde manier werd opgevoerd, dit zou helpen om een strategisch spel te ontwikkelen.
Om nieuwe kaarten te krijgen, moet je gacha-tickets gebruiken, hoewel elke lijst niet veel meer zegt dan welk personage de kaart is. Dit maakt het een beetje frustrerend als je met een bepaald effect naar een bepaalde kaart wilt streven, vooral omdat de Gacha-tickets wat tijd kosten om te verdienen. Er is tenminste ook een ultra-ticket om een zeldzame kaart voor je kaart te garanderen. Toch is het iets dat je een deelkaart krijgt voor herhalingen, die je, wanneer je genoeg verzamelt, kunt ruilen voor een tickettype. En als de 1000 oneven kaarten niet genoeg voor je zijn, kun je je eigen kaarten maken met onderdelen die je wint of koopt in de winkel, zodat je je eigen strategieën kunt maken. Hoewel deze alleen kunnen worden gebruikt in de verhaalmodus en meer informeel spelen, is het een leuke functie, maar er zijn zoveel kaarten waar jee mee weg kunt komen.
Anders dan rechttoe rechtaan strijden, is er een verhaalmodus en arcade-modus. De verhaalmodus volgt een jongen die zojuist in “Hero Town” is terechtgekomen, waar het Super Dragon Ball Heroes-kaartspel een echte rage is en waar onze held een grote fan van Dragon Ball is. Hij heeft geen idee hoe dit spel moet worden gespeeld maar toch probeert het toch. In de typische manier van Shonen Jump blijkt hij een natuurlijk genie te zijn in dit spel en brengt de mysterieuze Saiyaman 3 hem op de hoogte over mysterieuze gebeurtenissen waar de Dragon Ball-tijdlijn wordt veranderd (zoals in Xenoverse) en personages uit het spel verschijnen in de echte wereld. In het begin was ik er een beetje sceptisch over, maar er zit wat humor in, of het opzettelijk is of niet, weet ik niet… Nog steeds een beetje cliché, en de tussenfilmpjes bevatten heel veel tekst. Het ontbreken van dub (zelfs in het Japans) maakt het een beetje duidelijk, en verder mentaal drainerend. Naarmate het verhaal vordert, krijg je bondgenoten, waarvan je soms hun decks kunt gebruiken en een kans hebt om nieuwe strategieën uit te proberen. Er zijn punten waar je gedwongen bent om ze te gebruiken, wat vervelend kan zijn, maar ik heb wel baat gehad bij het uitproberen van nieuwe kaarten.
Aan de andere kant, de Arcade-modus beschikt over specifieke scenario gevechten die voor het grootste deel originele plots zijn, maar er zijn enkele van de recente Super-series. Waar deze verhaalelementen bevatten, zijn er geen tussenfilmpjes en zijn het eenvoudigweg gevechten. Er is echter een vervelende functie in deze modus, waarin je na het voltooien van een gevecht teruggaat naar het arcade-overzichtmenu in plaats van dat achterblijft in de saga waarin je je bevindt, wat me echt verbluft. Ik moet zeggen dat het me nogal van de modus afhoudt, omdat het zo veel langer duurt. Er is ook een toernooimodus voor één speler, maar er is niets bijzonders aan om eerlijk te zijn.
Om mijn eigen strategieën verder te ontwikkelen, deed ik een aantal online gevechten en het was bewoog zich frustrerend langzaam voort. Waar het de druk op de knop en dergelijke niet leek te beïnvloeden, vertraagde het het tempo en maakte de veldslagen een beetje slechter. Waar het wordt geadverteerd als een manier om nieuwe strategieën te vinden, is het raar dat je aan het eind niet kunt zien welke kaarten je tegenstander na een wedstrijd gebruikte. Met zoveel varianten van hetzelfde personage, zou je allebei een specifieke Goku kunnen hebben, maar totaal verschillende vaardigheden, waardoor je moet weten of je de kaart hebt als je deze wilt gebruiken. Toch is de matchmaking in dit vroege stadium nog niet volledig gerangschikt, dus ik zou willen voorstellen om eerst veel offline te spelen, omdat extraatjes en kaarten allemaal worden overgedragen naar de online gevechten.
Over het algemeen moet ik zeggen dat ik begon te twijfelen of ik Super Dragon Ball Heroes: World Mission leuk zou vindene, maar ik verraste mezelf met hoe ik erin kwam. De gameplay is ongelofelijk diep en vereist veel tijd om het te begrijpen. Waar het ertoe neigt om alles in één keer naar je toe te gooien, kun je vanaf het begin al een kaart krijgen, zodat je vanaf het begin je winnende strategie kunt ontwikkelen. Visueel had meer gedaan kunnen worden om de afbeeldingen bij te werken, maar daar gaat het niet om in het spel. Wanneer het wel repetitief wordt, is er een manier om dit te omzeilen door verschillende kaarten te gebruiken om te zien of je je strategie kunt verbeteren. Hopelijk zal dit spel de fysieke kaarten in het Westen lanceren, maar het spel werkt prima zonder hen. Ik zal niet ontkennen dat dit niet voor iedereen is, maar als je van strategiespellen houdt, is dit de moeite van het bekijken waard.
Score: 75/100
Super Dragon Ball Heroes: World Mission is nu uit op Nintendo Switch en Steam.
