Liveverslag: AVO J-Music Festival 2018

In een stad die bezetting door Spanje, Frankrijk en Duitse invallers heeft gezien, ging een klein festival voor Japanse muziek, eten en cultuur schijnbaar onopgemerkt voorbij. Voorbijgangers binnen 500m van het podium af hebben het waarschijnlijk opgemerkt, mensen die nacht tennis speelden bij de dichtstbijliggende velden zeker gehoord, maar het waren zij in het epicenter die de focus waren en die er levenslange herinneringen aan zullen houden. Het is misschien geen levens-verandereend gebeurtenis geweest, maar het zal op zijn minst een geweldige “die ene keer “ zijn.

Of de lucht blauw was of niet is het niet waard te herinneren. Hoewel het podium in een bos was, de lichten van de omringende stad spoelde elk zicht op de lucht uit. De nacht was fris, maar niet koud. Dat was belangrijk voor de mensen die geen jassen of truien mee hadden gebracht. Er was onigiri (Japanse rijstballetjes gevuld met eenhoorn dromen) te koop. Dat was het grootste belang voor zij die van Japans eten houden. Er was ook een regenboog assortiment aan Japanse snacks en snoep te koop. En, natuurlijk, was er bier, wat voor sommigen het geheugen aan het evenement bleek te veranderen.

Voorbij de verfrissingen, was er de muziek, wat de reden is waarom de meeste bezoekers zijn gekomen op de eerste plaats. Lokale ganger DJ Nachtraaf verzorgde de muziek om de feestvierders te entertainen voor en tussen de bands. Op een podium, groot genoeg om de Battle of Waterloo na te spelen, startte REMNANT het feest, na een welkom en introductie door AVO oprichter, Francisca Hagen. Donker gekleurde elektronische geluiden die een surrealistische gitaar geluid omringen en een kinderlijke stem is waarschijnlijk de beste manier om REMNANT te beschrijven.

Een shoegaze band zijnde, zou REMNANT waarschijnlijk beter passen in een donkere kelder van een club dat ruikt naar geknoeid bier en ongewassen oksels. Zangeres Marie kirde de lyrics terwijl ze af en toe extra ritme toevoegde door de verscheidende bellen te laten ringen die aan de microfoon hingen. Takmi voorzag een beetje melodie maar meestal omringende geluiden vanuit zijn fel rode Fender Sratocaster. Het merendeel van de ritmische achtergrond instrumenten kwamen van een laptop.

Sommige festivalgangers dansten recht voor het podium, maar de meeste namen de spookachtige, gothic muziek in zich op. Zelfs al was de muziek somber, de meeste zullen zich de vrolijkheid van het evenement herinneren. Iedereen die het evenement bijwoonden herkenden hoe speciaal het was en behandelden elkaar als familie. Genodigde en fotograaf Arlequin merkte op, “Het was geweldig om aanwezig te zijn omdat iedereen super aardig en respectvol was naar iedereen”. Of je nou wou dansen of stilletjes van de muziek genieten, je deed het omringt door mensen die evenveel van alle Japanse dingen houden als jij doet.

Na REMNANT en een korte interlude door DJ Nachtraaf kwam Esprit D’Air. De snellere tempo van deze symfonische metal band trok de meeste mensten uit hun overpeinzingen en uit de stoelen. Waar REMNANT’s muziek de luisteraar vroeg om de denken over hun eigen dood en waarom ze een andere kleur dan zwart zouden dragen. Vroeg Esprit D’Air waarom je zou zitten terwijl je zou kunnen springen, en waarom je recht zou staan als je ook voorover kan buigen en je hoofd kan beuken tot het je schouders verlaat. Het feest was aan de gang vanaf de eerste nummer en woedde in de heldere nacht. Zij met korte geheugens werden de volgende dag herinnerd aan hoeveel plezier ze hadden door hun pijnlijke nek. J-music fan Remco vertelde AVO, “We headbangden schouder aan schouder. Het voelde als familie; het was een fantastische avond met fantastische mensen”.

Zodra de laatste toegift weg stierf en de band het podium had verlaten, wist iedereen die getuige was van het evenement dat ze deel waren van iets speciaals, iets unieks. De bands hingen rond voor foto’s en handtekeningen. Zij zullen waarschijnlijk die avond net zoveel onthouden als de fans deden. We kwamen voor de ervaring, voor vriendschap en voor een gemeenschappelijke liefde van muziek van een kleine eilanden natie half een wereld verder. We zijn weggegaan met herinneringen die levenslang zullen blijven en vele terug zal brengen volgende keer.

Setlist REMNANT:

1. Coma of unknown pleasures (SE)
2. Darkness coming
3. The birds (SE)
4. Funeral chapel
5. Requiem
6. Artificial Tears
7. Amaranthus
8. The end of the world
9. Death penatly
10. We can’t be die (SE)

encore
11. Witches’Sabbath
12. La mer Morte

Setlist Esprit D’Air:
Ignition
Guiding Light
Grudge
Nebulae
Starstorm
Serafine (DEAD END)
The Beginning (ONE OK ROCK)
Versus
The Awakening
The Hunter
Reminisce
Rebirth
Calling You
Shizuku