Afgelopen december ben ik naar de special Filmfocus avond van het Filmhuis Den Haag geweest. Regelmatig wordt deze georganiseerd om een film die speciaal in de aandacht is geweest in het spotlicht te plaatsen door er op een andere manier naar te kijken dan gewoonlijk en een nabespreking te doen. Dit keer was het thema de Japanse film Umimachi Diary, ook wel bekend als Our Little Sister. Het gaat om de laatst uitgebrachte film van Hirokazu Kore-Eda, onder andere bekend emotioneel heftige films als Daremo Shiranai (Nobody Knows) en Soshite chichi ni naru (Like Father, Like Son). In 2015 is Umimachi Diary geïntroduceerd op World Cinema Amsterdam en later ook op het CAMERA JAPAN Festival in Nederland, toen ik de trailer van de film zag sprak deze me direct aan en ik wilde hem graag zien. Natuurlijk was ik dan ook erg enthousiast toen ik vernam dat hij in het filmhuis gedraaid zou worden.
Het leuke aan deze film is dat het een totaal ander soort film is dan verwacht van de regisseur. Wanneer je het verhaal hoort en de trailer ziet lijkt het wederom om een film te gaan die mensen eventueel zou kunnen schokken gezien het onderwerp. Het verhaal van de film komt van de manga Umimachi Diary van Akimi Yoshida. De 3 zussen Sachi, Yoshino en Chika wonen in het huis van hun oma wanneer ze te horen krijgen dat hun vader, die ze het grootste deel van hun leven niet meer gezien hebben is overleden. Daarbij krijgen ze te horen dat ze een 13 jarig zusje genaamd Suzu hebben, dat eigenlijk zo goed als alleen achterblijft aangezien haar eigen moeder ook overleden is. Bij het bezoeken van de begrafenis van hun vader besluiten de zussen haar te vragen bij ze te komen wonen.
Ondanks dat je zou denken dat dit voor wrijving en vervelende situaties zou kunnen zorgen is het tegendeel waar. De film laat zien hoe mooi en fijn het leven van de zussen eigenlijk verloopt, terwijl er toch veel dingen aan de hand zijn die ieder in zijn leven zal meemaken. Moeilijke relaties met mensen, overlijden van personen die dicht bij de familie staan en natuurlijk de verhouding van de zussen onderling en andere familieleden. Natuurlijk zijn er ook veel leuke momenten zoals bijvoorbeeld Suzu’s eerste liefde en de traditie van huisgemaakte umeshu (Japanse pruimen liqeur). Erg mooi om te zien zijn ook de details die Koreeda-sensei in de film heeft geplaatst. Subtiele hints van dingen die iedereen met elkaar verbindt en als je goed oplet is er veel dat je terug ziet komen. Japanse films staan niet bekend om hun weergave van familie relaties en dat is juist wat er bij deze film naar voren springt.
Een ander leuk iets aan de film is dat alle actrices in de hoofdrollen; de zussen dan, bekenden zijn in de Japanse entertainment wereld. Sachi, gespeeld door Haruka Ayase is actrice en zangeres. Yoshino, gespeeld door Masami Nagasawa is een bekend actrice. Chika, gespeeld door Kaho is actrice en model. Suzu, gespeeld door Suzu Hirose is ook actrice en model. Dit maakt het voor fans van Japanse films en dramaseries wel een leuk extraatje. Het is altijd fijn om een bekende of je favoriete actrice voorbij te zien komen.
Umimachi Diary is naar mijn mening een erg fijne, lieve en mooie film die verschillende aspecten van de Japanse cultuur laat zien en ook de onconventionele delen aanspreekt, iets wat het nog realistischer maakt zonder dat het zwaar wordt of moeilijk om naar te kijken.
Cijfer: 85/100
