De visual kei band Pan-d-ra (je spreekt het uit als pandora, vernoemd naar de Griekse legende) kwam in mei 2013 met het eerste album Elpis aanzetten. De band is al in 2008 actief en heeft al wat line-up veranderingen ondergaan en releases uitgebracht, waaronder het debuut Calamity in 2009. Na het vertrek van de zanger SHIOW kwam Toshiki de band in en kwam het eerste volledige album Elpis van de band rollen.
Tracklist:
1. The Elpis Cube
2. 消えない傷、消せない想い
3. Decide
4. Temptation
5. Everlast
6. Loyalty
7. More than snow
8. 哀愁のルージュ
9. Lamentful Sky
10. 明日へ
11. Transient
12. For ever
Het eerst nummer van het album wordt ingezet met een duistere sfeer van piano en viool, vervolgens begint iemand te spreken, het lijkt net of de persoon een dramatisch verhaal uit het verleden verteld. The Elpis Cube doet mij denken aan een zeer epische opening van een filmtrailer, de muziek klinkt machtig en fastasie-achtig. Een goede opening van de CD!
De intro begint met een gitaarspel, vervolgens komen er drums en klassiekere instrumenten naar voren. Het nummer heeft een goed tempo en is zeer aangenaam om te horen. De zanger houd veel lange noten aan en heeft enkele uithalen. 消えない傷、消せない想い heeft een prachtige gitaarsolo halverwege het nummer, vervolgens wordt deze voor korte duur onderbroken door een piano, maar hierna komt het snellere tempo terug. (naam nummer) eindigt een beetje op dezelfde manier hoe het startte, een erg leuk nummer wat zeker bij mij in de smaak valt.
Decide begint met een intro die geleidelijk aan steeds een stukje ruiger wordt. Er is een dubbele stem te horen op de achtergrond wanneer de zanger zingt, wat zorgt voor een mooi effect. Decide heeft een tempo en doet mij erg aan een typisch Jrock nummer denken van tegenwoordig. Ongeveer halverwege lijkt het alsof de intro weer terug is, maar dan met een gitaarsolo er doorheen. Het nummer is aangenaam om te horen maar bepaalde stukken worden best vaak herhaald.
Ik word overdonderd door een keiharde intro bij Temptation. De intro begint op een zeer hoog tempo met drums, bass en gitaarspel wat heel erg aanwezig is. Het nummer begint veel harder dan de vorige nummers. Zodra de zanger begint te zingen is er te horen dat er een distortion over zijn zang is geplaatst, het klinkt alsof hij door een megafoon zingt. Bijna halverwege wordt de zang zuiver en is er weer een dubbele stem te horen. Temptation is een hevig nummer wat ook wat duisters in zich houd door de manier hoe de zang is verwerkt. Op een bepaald punt begint de zanger een soort van te grunten. De outro klinkt ongeveer hetzelfde als de intro en eindigt abrupt.
Everlast begint al een stuk rustiger vergeleken met Temptation. Zodra de zanger begint te zingen is hij heel zuiver te horen aangezien zijn zang alleen wordt ondersteunt door wat zachte drums, piano, en zo af en toe een gitaar. Na een bepaald moment komen er wat meer instrumenten bij te pas. Het nummer klinkt erg kalm, rustgevend maar heeft ook iets dramatisch met zich mee. Ook in Everlast is er weer een fantastische gitaarsolo te horen, wat ik er erg goed bij vind passen. Qua contrast vind ik het erg mooi dat het kalme, vredige Everlast na het overdonderende, ruige Temptation op de CD is geplaatst.
Net nadat ik bij was gekomen met Everlast, word ik voor een tweede keer overdonderd door Loyalty. De intro klinkt zeer episch en er wordt gebruikt gemaakt van veel instrumenten. De zanger maakt een aantal lange uithalen die erg goed passen bij de epische muziek in dit nummer. Wanneer de zang voor de tweede keer wordt ingezet, is er een dubbele stem te horen. Halverwege klinkt het was rustiger en is de zanger meer aan het praten dan aan het zingen. Aangezien er in de voorgaande nummers elke keer een gitaarsolo te horen was kon dat in Loyalty natuurlijk niet ontbreken, de solo klinkt vrij rustig, maar wordt naarmate iets sneller qua tempo.
More than snow begint vrijwel meteen met zang. Op het eerste gezicht doet dit mij herinneren aan een andere band, maar naarmate het nummer verder draait wekt het al snel andere gedachtes bij mij op. More than snow is een perfect nummer voor op de achtergrond aangezien het wel wat ruigere instrumenten bevat, maar toch niet heel erg heersend klinkt vanwege de mooie, zuivere zang van de zanger. Na de gitaarsolo is er een klein rustmoment en is de zanger erg goed te horen, hierna word het nummer weer vervolgd. Op het eind worden de woorden ‘for you’ een aantal keren herhaald en hiermee eindigt het.
Zodra de intro start moet ik denken aan iets als guitar hero door het tempo en de manier hoe het gitaarspel te horen is, maar al gauw verandert dit zodra de zanger met zingen. 哀愁のルージュ doet mij ook denken aan een opening voor een anime, er hangt een bepaald sfeertje rond in dit nummer vergeleken met voorgaande nummers op het album. 哀愁のルージュ geeft mij de kriebels om mee te dansen en te bewegen vanwege het heerlijke ritme en de beats die te horen zijn.
Ook Lamentful sky heeft een erg ruige, aanwezige intro. Ik word echter verbaasd door het feit dat de intro heel ruig is, maar zodra de zang begint klinkt het net alsof de zanger een of andere spreuk uitspreekt met lage, lange noten. Ook wordt de zang alleen ondersteunt door een zacht ritme en gitaarspel. Hierna is het ruige weer teruggekeert in het nummer en de zang is weer een stuk hoger. Het tempo word meer opgevoerd en klinkt totaal anders dan aan het begin. Een erg appart nummer met veel variatie in zijn mars…
De intro bestaat uit een korte bass solo en word gevolgd door een gitaarsolo. Ik vind de zang erg mooi in 明日へ omdat de zanger veel lange uithalen maakt, wat ik erg mooi vind met zijn stem. Dit nummer klinkt vrij blij en vrolijk en doet mij denken aan een pop/rock liedje waar een andere draai aan is gegeven.
Aangekomen bij Transient word gelijk de zang ingezet in een wat dramatische opening van het liedje. De sfeer is erg aangenaam en vrij rustig met een vleugje rock er doorheen. De gitaarsolo doet mij ergens denken aan een classic rock nummer, na de solo is alleen de zanger te horen met ondersteuning van viool en piano. Vergeleken met voorgaande nummers klinkt Transient zeer emotioneel en aangrijpend. Op het eind spreekt de zanger een bepaalde zin uit waarna het liedje is afgelopen.
For ever is het laatste nummer op het album en begint met een hoog, energiek tempo. De zang is mooi ondersteunt met een goede instrumentele achtergrond en voor de laatste keer op het album is ook hier weer een supergoede gitaarsolo te horen. For ever is een goed lied om het album mee af te sluiten. Er is een goede balans tussen instrumentaal en vocaal en de beat ligt ook lekker hoog waardoor je spontaan zin krijgt om mee te dansen. Dit nummer zou erg leuk zijn om live te horen, ik weet zeker dat de hele zaal mee zou dansen!
Pan-d-ra heeft meer indruk gemaakt op mij dan ik had verwacht. Ik kende de band niet maar om de een of andere reden had ik niet zulke hoge verwachtingen van ze. Echter zodra ik Elpis begon te luisteren had ik spijt van mijn vooroordeel. Pan-d-ra maakt erg goede muziek en er is veel variatie te horen op dit album, dan nog niet te spreken van de fantastische, terugkomende gitaarsolo’s! De band heeft in augustus op de website laten weten niet actief te zijn wat betreft liveshows, ze noemen dit geen pauze, ze hebben wel laten weten terug te komen. Gelukkig zal de band aanstaande 28 december optreden op het verjaardagsfeestje van Japanse rock/metal gitarist Fumihiko Kitsutaka, bekend van 筋肉少女帯, AROUGE, King-Show en X.Y.Z.->A, maar ook als de producer van dit album. Ik hoop dat ik deze band in de toekomst eens live zou kunnen ervaren, want ze hebben zeker mijn interesse opgewekt, hopelijk komen zij snel naar Europa!
Elpis is verkrijgbaar via online platformen, zoals iTunes en Blasty.
