De Heavy Rock Breakfast tour door Europa viert het 30-jarig bestaan van experimenteel trio Boris als band. Dit verslag beschrijft de Ierland & UK gedeelte van 2 tot en met 6 mei 2023.
Deze shows, samen met 2022’s Heavy Rock Breakfast tour door Noord-Amerika zijn Boris’ terugkeer naar internationale podia voor het eerst sinds 2019. Hoewel 2020 in veel opzichten moeilijk was voor artiesten op alle niveaus, werd het uiteindelijk toch een soort van topjaar voor Boris. NO werd door de band op korte termijn in juli 2020 voor het eerst in eigen beheer uitgebracht via Bandcamp. Het was de eerste release van werken die voortkwamen uit hun pandemische opname & schrijfsessies, die creatief gezien een nieuwe wind voor de band leken te zijn. Ze volgden met W op Sacred Bones Records in januari 2022, stilistisch tegengesteld aan NO en samengevoegd tot NOW. De band vierde vervolgens hun 30-jarig bestaan met de 3e iteratie van Heavy Rocks, uitgebracht op Relapse Records. Vervolgens zouden ze het jaar afsluiten met drone plaat fade. een andere verrassende self-release in december.
In de periode sinds 2020 zijn er ook andere releases verschenen, waaronder een andere in de reeks gezamenlijke optredens met Merzbow getiteld 2R0I0P0, split releases met ROCKY & THE SWEDEN en Bongzilla, en een groot aantal singles. De band is altijd een groot voorstander geweest van Bandcamp Friday sinds het begin van de campagne, door veel exclusieve digitale releases uit te brengen van live materiaal, onuitgebracht werk, rariteiten en nieuwe releases om zichzelf te steunen in het midden van de pandemie, en blijft dat doen. Ze hebben ook tal van fysieke heruitgaven van oude favorieten via Third Man Records, waarvan de meest gevierde de eerste vinyl persing van 2000’s Flood was. Flood is niet alleen een van hun meest gevierde opnames, maar is ook de perfecte analogie voor wat Boris is. Hun veelzijdigheid is zo groot dat ze als water kunnen zijn – stromend en stortend, in elke vorm en richting en met releases die net zo constant zijn als het tij. Er is misschien geen geschikter of interessanter moment geweest om kennis te maken met Boris sinds de laatste keer dat ze 3 studioalbums uitbrachten in een kalenderjaar in 2011.
De set voor deze tour bestaat voornamelijk uit tracks van in het 2020 uitgebrachte NO en Heavy Rocks uit 2022. NO is een frenetiek hardcorepunkalbum, een rood & zwart stempel dat de frustraties van het onvrijwillig gevangen zitten in het heden excelleert. De nummers zijn sterk beïnvloed door bands uit de Japanse hardcorescene, het duidelijkst door split-release-medewerkers ROCKY & THE SWEDEN en GUDON, wiens track Fundamental Error op de plaat en diep in de setlist van de tour aan bod komt. Heavy Rocks (2022) is een wat meer niet zo serieus, gauche rock n’ roll album met een trots, overduidelijk luipaardprint jasje. Geproduceerd met suGar Yoshinaga van Buffalo Daughter, zijn er maximalistische toevoegingen van saxofoon en gabber stijl kick drums afgewisseld terwijl ze elke laatste heavy rock omdraaien om elementen te vinden die ze nog niet eerder hebben gebruikt. De nummers van dit album schitteren meer in een live-setting dan op plaat, en de twee albums die het grootste deel van de setlist vormen vullen elkaar goed aan.
De set begint met de een-tweetje van Anti-Gone en Non Blood Lore van NO, voordat Heavy Rocks leadsingle She is Burning een echt hoogtepunt van de show is. Het tempo van de set is als een jachtluipaard die met zijn prooi en bloedstrepen erachteraan rent, elk nummer vloeit zonder veel pauze over in het volgende en het lijkt alsof er geen tekenen zijn dat het zal ophouden. Een belangrijke korte pauze wordt ingelast in Cypress Avenue, Cork op 2 mei om het aanstaande samenwerkingsalbum met NYC’s Uniform aan te kondigen, getiteld Bright New Disease, dat op 16 juni uitkomt. Nog een release die voortkomt uit de pandemische sessies en het onderwerp.
Op deze tour verschijnt Boris als een viertal, met drummer Atsuo die naar voren treedt als leadzanger en zwaar leunt op de rol als frontman. Toen ik Boris voor het eerst zag tijdens de Dear tour, welke ook de viering was van 25 jaar Boris, denk ik niet dat ik een glimp van hem heb opgevangen achter de kit door de dikke laag mist, zelfs niet toen ik vooraan in het publiek stond. Hier kauwt hij op de scène en heeft er duidelijk veel plezier in. Traditioneel zijn gitarist Wata en Takeshi met zijn doubleneck magnetisch op het podium, zelfs als mistige silhouetten, maar nu fungeert Atsuo als bliksemafleider voor de aandacht van het publiek. Zijn vervanger op drums is Muchio van KUMORIGAHARA. Hij speelt al sinds 2021 live met de band in Japan en volgt hen nu buiten Japan. Zo gemakkelijk als Atsuo de frontman wordt, zo naadloos voelt het alsof Muchio’s opname naadloos is en dat hij altijd al bandlid is geweest.
De set vertraagt in een dreunend, donkerrood gekrioel met Nosferatou, en Atsuo’s expressionistische gebaren en uiterlijk zijn toepasselijk voor die titel. Tot dit punt is de show zo luid en constant dat je je eigen gedachten niet kunt horen, maar er zijn korte momenten van stilte in de intro van Blood Red waar je een speld in de zaal kunt horen vallen. Atsuo beweegt om het publiek stil te krijgen en speelt een cassette-opname in de microfoon voordat de band de zaal weer in rep en roer brengt. (not) Last Song is de grote finale van de show, een intense piano & zang geleide klaagzang waar de heavy rock act en persona als een gordijn vallen. Atsuo stapt zo ver mogelijk naar voren, naar de rand van het podium, voorbij de microfoonstandaard. Hij huilt elke regel intens en gooit zijn stem tegen de achterwanden van de zaal, zonder de hulp van de torenhoge versterkers. Tijdens zijn optreden in The Black Box, Belfast is de stilte zodanig dat je hem midden in het optreden een enkele keer op het podium kunt horen stampen. Op de studio-opname, waar het nummer een abrupt einde van de scène heeft, is er nu een uitgebreide outro met de volledige band in de coda – de enige manier om dit te ervaren is tijdens een liveshow.
Support op dit deel van de tour kwam van Pupil Slicer uit Londen, een grindy, intense metalband met gesyncopeerde ritmes en krijsende zang. Ze spelen singles Blossom en Momentary Actuality van hun aankomende album, die meer poppier, melodieuze elementen vertonen die naadloos samengaan met de extremiteit – waardoor ze het publiek op hun eerste Ierse data wisten te overtuigen.
De band had reisproblemen bij terugkeer naar het Britse vasteland die tekenend zijn voor de moeilijkheden die een band in het huidige Verenigd Koninkrijk ondervindt. Of het nu komt door Brexit-gerelateerde bureaucratie of onoplettendheid bij de Border Force in Belfast, ze blijven urenlang wachten op goedkeuring van de douane bij hun poging om de veerboot naar Schotland te nemen. Een dergelijk ongemak bij het reizen over zo’n korte afstand lijkt belachelijk en moet mentaal en mogelijk financieel slopend zijn voor tourende acts van enige omvang. Dit is de realiteit waarmee Britse artiesten nu mogelijk te maken krijgen als zij door Europa willen toeren. Tegen de tijd dat ze uren achter op schema aankomen in Room 2 in Glasgow, zijn ze uitgeput en op oorlogspad. Ze gooien een Do-It-Yourself setup met kale basisinstellingen in elkaar en knallen er een 9 minutendurende set vanuit hel uit voordat hun podiumtijd voorbij is. Het uitzinnige gevoel van urgentie van het optreden had waarschijnlijk een onuitwisbaarder effect op het publiek dan wanneer ze een volledige set hadden kunnen spelen en liet hen zeker naar meer verlangen. Misschien niet de manier waarop ze deze datum voor ogen hadden, maar ze waren in staat om te laten zien dat waar ze ook spelen, door dik en dun zal worden gesneden. Op recente data van de tournee heeft leadzangeres & gitariste Katie Davies zich ook bij Boris gevoegd op het podium als gastzangeres op Kiki no Ue, wat zorgde voor een daverend gezamenlijk optreden.
Pupil Slicer’s tweede album Blossom verscheen op 2 juni bij Prosthetic Records. Post-black metal band Asunojokei uit Akihabara nam ook deel aan de tour in het voorprogramma vanaf 19 mei bij Sonic Rites in Helsinki. De Heavy Rock Breakfast tour ging door continentaal Europa tot 8 juni met support van Pupil Slicer & Asunojokei. Dress code: Oordopjes
Bij dit verslag horen ook heel veel foto’s en deze foto’s hebben hun pagina’s ontvangen. Klik hier om ze allemaal te bekijken.
