Ik ben opgegroeid met bands als Dark Funeral en Napalm Death, dus sonische extremen zijn mij niet vreemd. Het nieuwe album van harsh-noise artiest Kurumi Kadoya liet me echter niet meer los. Surga rata-rata, opgenomen tussen 2021 en 2023, is een album waarop Kurumi Kadoya sonische beelden boetseert en vormt, muziek verdraait in onnoemelijke configuraties en monolithische structuren bouwt in de aanbidding van een vreemde godheid. Surga rata-rata is niet altijd een gemakkelijke luisterervaring, en het is zeker geen aanrader voor mensen met een zwak hart, maar wie bereid is de onontgonnen diepten te verkennen, zal een schat aan verborgen schatten vinden.
Het lijkt erop dat First Birthday de perfecte titel is voor het korte openingsnummer. Als we een verjaardag beschouwen als een nieuwe start, een nieuw begin, dan is dat precies wat we hier krijgen. Wanneer we de muziek van Kurumi Kadoya benaderen, moeten we dat doen met een open geest; het is zoals niets dat je (waarschijnlijk) eerder hebt gehoord, en je geest moet worden gezuiverd van alle vooroordelen over wat muziek zou moeten zijn. De tonaliteit op First Birthday resoneert met de luisteraar op een primordiaal niveau en verandert het weefsel van onze genetische make-up. Het is lichtelijk verontrustend, als het resultaat van een vreemd militair experiment, en je kunt er maar beter aan wennen, want dit gevoel van onbehagen en ontregeling zal in heel Surga rata-rata weerklinken.
Alle zeven nummers waaruit Surga rata-rata bestaat zijn doordrenkt met hun eigen persoonlijkheid, en niet meer dan op het titelnummer. Het creëert het gevoel van iets dat zo groot en expansief is, dat het nauwelijks te bevatten is. Het is een kernreactor die smelt of het universum op het moment van ontstaan en, zoals Godflesh of Swans op hun meest expansieve, laat de luisteraar achter met een gevoel van dwerggroei onder zijn torenhoge schittering. Ai-ki-ei is een pianorecital dat weergalmt uit een andere, spookachtige dimensie, is licht en luchtig (hoewel nog steeds vervormd) en vormt de perfecte aanvulling op de maalstroom die het omringt. Licht en schaduw, luid en stil, weerspiegelen elkaar en maken van dit album een veelzijdige luisterervaring.
Muziek die haar melodie diep in een bolletje pluis verbergt, is oneindig veel interessanter dan een popliedje dat je meteen raakt. Je hersenen moeten harder werken om patronen en motieven te ontdekken, en dat maakt Kurumi Kadoya’s lawaai zo’n bevredigende luisterervaring; de verhouding tussen inspanning en beloning is veel groter, en daar ligt de prijs. De kwaliteit van dit album is zo indringend en allesomvattend dat je na afloop een vreemd leeg gevoel krijgt. De stilte die volgt is griezelig en laat een leegte achter die opgevuld moet worden, dus ik stel voor dat je nog eens op ‘play’ drukt.
Tracklist:
Side A
1. First Birthday
2. 運命 (Unnei)
3. Surga rata-rata
4. ai-ki-eiSide B
5. 自分が見えているものが全て (Jibun ga miete iru mono ga subete)
6. Parallel circuit
7. Surga rata-rata2
Deze release is verkrijgbaar als digitaal album en (gelimiteerd) cassettes via het Indonesische label Gerpfast Records (Bandcamp).
