Jupiter is gestart nadat de succesvolle symphonic metal band Versailles hun hiatus aankondigde in 2012. Met HIZAKI en TERU als gitaristen, MASASHI als bassist en YUKI als drummer was ongeveer heel Versailles (met uitzondering van zanger KAMIJO, deze heeft een solo-carrière gestart in deze tijd) bezig onder de naam Jupiter. In 2013 brachten ze hun eerste single uit, genaamd Blessing of the Future, waarin “nieuwe” zanger ZIN zijn talenten kon tonen.
Met vijf “ex-Versailles” leden is het niet gek dat Jupiter een gelijkwaardige sound heeft, maar ondanks de vele sceptische meningen rondom ZIN heeft Jupiter toch een duidelijke positie veroverd binnen de huidige visual kei scene. MASHI en YUKI kondigden in 2015 hun vertrek van Jupiter aan, en vanaf 29 april 2016 was Jupiter een band bestaande uit drie leden. In februari 2017 kondigde de band aan een nieuwe bassist (RUCY, ex-KILLANETH) en drummer (DAISUKE, ex-ROACH) te hebben, welke ook meteen meegewerkt hebben aan deze mini.
Tracklist:
01. TEARS OF THE SUN
02. WE AGAINST
03 – The Crucifixion
04. Guilty as Sin
05. TOPAZ -symphonic ver.-
Dit mini-album bevat drie nieuwe nummers, een bekend nummer van de single The spirit within me (uitgekomen in januari dit jaar) en een symphonische versie van TOPAZ. Over het algmeen borduurt deze mini lekker voort op de “standaard” die neergezet werd door de voorgaande single met een snel ritme en vocals met een classic rock invloed, welke vooral terug komt in ZIN’s vocals voor The Crucifixion. Maar de symphonische invloed is alsnog duidelijk hoorbaar in het gitaarspel en extra instrumenten op de achtergrond.
Over het algmeen is dit een hoog tempo mini-album waar je eigenlijk in moet rollen en in een ruk doorheen moet gaan totdat de symphonische versie van TOPAZ je weer afremt en terug op aarde zet. De orginele versie was al een ballad-achtig nummer, maar dat is nu nog meer het geval. Wat ook veranderd is zijn de vocals van ZIN, die een stuk duidelijker zijn qua uitspraak, ook de gedeeltes in het Engels.
Jupiter timmert dus duidelijk aan de weg om een eigen identiteit neer te zetten en niet meer zo vergeleken te worden met Versailles “zonder KAMIJO”. De vreemde eend in de bijt is zonder twijfel het nummer The Crucifixion, welke een heel ander standpunt heeft dan de rest van het album door de zware classic rock vocals die dit nummer zeker beïnvloeden. Het is even wennen, vooral omdat ZIN dit soort vocals meestal vertoont in live versies van ARCADIA, maar door deze nieuwe studio invloed is dit nummer wel snel uitgegroeid tot mijn favoriet van het album. (Guilty as Sin niet meegerekend, want The spirit within me kan voor mij niet overtroffen worden.)
Score: 85/100
