Aiolin is een Visual Kei band afkomstig uit Tokyo die eerder dit jaar op 6 februari hun debuut maakte. Hun muziek is een combinatie van Visual Kei met een viool, en alhoewel dit niet de eerste band is met dit concept, wisten ze er wel een eigen draai aan te geven. In hun eigen woorden beschrijven ze zich als “een nieuwkomer met een unieke ‘Rock Sound’ gepaard met een viool en heavy rock.”
De band is samengebracht door de vocalist, gitarist en violist Hikarito, samen met gitarist You, bassist Reis en drummer Seiya. Hikarito, ook bekend als Hiroto Muraki, is een academisch muzikant afgestudeerd van Tokyo Art University. Niet alleen heeft hij een groot zangtalent, ook is hij een hoog getalenteerd violist, een pianist, een gitarist en kan hij ook bas gitaar spelen. Hij componeerd alle nummers, schrijft alle teksten en doet de arrangements. Al deze kwaliteiten zijn terug te vinden in hun eerste album Tear In The Rain.
Tracklist:
1. Crystal Night
2. Ark Night
3. Starlight Road
4. Tear In The Rain
5. Error World
6. Remember The Name
7. AsteR
8. Faded
Het album start met Crystal Night, een kort instrumentaal intro waarin Hikarito the luisteraar inleidt in de combinatie van Viool met elektronische melodieen. Het nummer is vrij rustig maar richting het einde komt er wat meer tempo in om de luisteraar voor te bereiden op het volgende nummer.
Ark Night begint met een kalm intro dat al snel wordt opgevolgd door het snelle ritme waar het vorige nummer mee eindigde, gevolgd door een introductie in het Visual Kei element dat de band gebruikt over het gehele album met zware gitaren en drums. Door het hele nummer is er een prachtige viool melodie als achtergrond ondersteuning toegevoegd. Hikarito laat zien hoe divers hij kan zijn, niet alleen met de muziek maar ook met zijn zang door te wisselen tussen zacht en krachtig. Gedurende de kalme delen van het nummer gebruikt hij een zwoele stem die perfect samen gaat met de viool melodie, opgevolgd door een krachtig refrein en zware grunts in het tweede couplet. De track is een rit met veel ups en downs, wat de luisteraar niet snel zal vervelen.
Het derde nummer van het album, Starlight Road, is een lief opmaat nummer dat begint met een piano intro. De intro geeft de luisteraar een klein rust moment van het vorige nummer. Hikarito gebruikt zijn tedere stem opnieuw om een warm gevoel te creëren, en ondersteund dit met een vrolijke, zachte viool melodie. Combineer dit met een lekker ritme van de gitaren en drums en je hebt een nummer dat je achterlaat met een warm en plezierig gevoel.
Vervolgens komt het titelnummer Tear In the Rain. Het nummer begint met piano en viool gecombineerd met de zachte klanken van Hikarito’s gezang. Maar deze track is allesbehalve een kalm nummer. Seconden later zetten de gitaren in samen met de drums en creëren een hard, rock geluid. Gedurende het couplet en het refrein zijn zwoele viool melodieën te horen als ondersteuning van het geheel. Halverwege is er een lekker en tedere gitaarsolo gevolgd door een kleine pauze. Het tempo gaat opnieuw omhoog, om uiteindelijk het nummer af te sluiten zoals het begon.
Error World neemt over waar Tear In the Rain gebleven is. Een zachte warme piano melodie gecombineerd met de viool beginnen het nummer opgevolgd door een warmer sneller tempo. Hikarito zingt met een zachte vriendelijke stem wat voor een plezierig gevoel zorgt. Driekwart in het nummer is er een kleine breakdown die de luisteraar misleid om te denken dat er een solo aan komt. Integendeel komt er juist een prachtige vioolsolo met piano zachtjes op de achtergrond. The nummer eindigt met een herhaling van het refrein. Ik kan op dit nummer zeker het publiek zien dansen in de zaal, met mooie, soepele armbewegingen.
Remember The Name is een van de hardere nummers van het album. Het nummer knalt van start met zwaar distorted gitaren en een vlot vioolspel dat op de achtergrond wordt versterkt met een fijne melodie. Hikarito mengt zijn stem er langzaam in, zacht om wat rust te creëren. Deze rust is niet van lange duur en wordt al snel weer onderbroken door de zware gitaren. Het refrein is upbeat en wat warmer dan de rest en wordt vervolgd met een breakdown en Hikarito’s gegrunt. Na het tweede refrein komt er nog een breakdown, anders dan de eerste, die leidt tot de solo waar zo naar verlangd werd in Error World. Het is snel en vol met spanning. Het nummer zou niet compleet zijn natuurlijk zonder en vioolsolo, en Hikarito heeft er moeite in gestopt om ervoor te zorgen dat het de perfecte kalmte voor de storm is.
Bijna aangekomen bij het einde van het album, is er een prachtige power ballad die al Hikarito’s talenten naar voren brengt; AsteR. Het begint zacht met tedere vocalen. De focus in dit nummer ligt toch wel op de kalmerende viool melodieën die gepaard gaan met een passende akoestische gitaar. In het refrein wisselt hij voor krachtige gitaren en volgt hij dit nog op met een solo. Het nummer voelt erg lief, maar ook een beetje verdrietig tegelijkertijd. Bij dit nummer zie ik het publiek stil staan en gewoon genieten van de muziek.
Na het prachtige einde van AsteR, komt het laatste nummer op. Faded is een geweldig einde voor een album vol variaties. Het is compleet akoestisch en met zijn zachte tedere stem zorgt Hikarito ervoor dat de luisteraar met een kalm gevoel eindigd.
Het album voelt zeker alsof het gemaakt is door iemand met veel talent en stuurt je door een achtbaan rit. Er zijn zowel harde als zachtere nummers gevarieerd op zo een manier dat er geen mogelijkheid is om verveeld te raken. Hikarito zijn muzikale kennis brengen het naar een hoger niveau en je kan duidelijk zijn academische achtergrond terug horen.
Tear In the Rain is verkrijgbaar via Itunes voor € 7,99.
Score: 95/100
