Tijd om wat aandacht te geven aan visual kei op AVO Blog en dat wordt gedaan met Belle’s (ベル) muziekvideo van Refrain (ルフラン)!
Haro (ex-Plunklock) en Yumehito (ex-Ayabie) besloten in 2014 een band te starten en deze begon officieel in september 2014 met de activiteiten. De naam werd Belle (ベル) en mag nog steeds een jonge band genoemd worden. De band bestaat verder uit bassist Akiya (ex-AUBE) en drummer masato (ex-CATFIST) en Yumehito is in deze band de gitarist en Haro heeft de microfoon in zijn handen.
Belle heeft al diverse releases op hun naam staan, waaronder hun eerste album die in februari van dit jaar uitkwam: Kayou Suspense Gekijou-kyuu- (歌謡サスペンス劇場-急-). Refrain (ルフラン) is de vijfde single van de visual kei band die 30 november uitkwam.
Refrain doet mij vooral terugdenken aan de oudere visual kei bandjes die helaas tegenwoordig niet meer bestaan, maar nog altijd een plekje in mijn hart hebben. En dat is totaal niet verkeerd tussen alle nieuwe generatie visual kei bands waar voornamelijk grunts afgewisseld worden met – niet altijd even fijn voor het gehoor – clean vocals in de refreinen. Haro blijft zich goed vasthouden aan zijn mooie clean vocals. Zijn stem is rustgevend, maar neemt in het refrein in volume toe zodat de aandacht getrokken wordt. Dit blijft in beide gevallen zeer aangenaam voor het gehoor.
Wat opvalt is dat de kleur uit de muziekvideo gezogen is om een donkere betekenis te geven aan het liedje, terwijl het liedje van lichtzinnige aard lijkt te zijn. Het lijkt erop dat er overwegend met een oud-roze filter gefilmd is en in widescreen, op momenten waarbij de gehele band te zien is is er duidelijk zonder deze filter gefilmd, dan zijn er ook wat meer kleuren te zien. Toch blijft de muziekvideo donker, alsof de lichtgevoeligheid te laag is gezet.
Vanaf de intro loopt Haro in de mist en hopeloos verloren ergens naartoe, waarbij hij later ergens zit en voorbij gelopen wordt door tig silhouetten die mannen moeten voorstellen. Het geeft het idee dat de muzikant niet weet wat hij moet doen met zijn leven en alles aan zich voorbij laat gaan, dit idee wordt versterkt door waar de rest van de band zich bevind: op de muren van de ruimte waar ze zich bevinden en hun instrumenten bespelen zijn filmrollen zonder opdruk in beweging te zien. In het refrein is de mist opgetrokken en lijkt Haro in de regen te staan. Dit geeft de muziekvideo een niet zo’n vrolijke touch in het geheel, maar het liedje zelf heeft wel een lichte signatuur.
De video is simpel van aard, maar de nadruk ligt op Haro en de rest van de band zonder teveel afleiding. Er zit niet specifiek een verhaal in de muziekvideo, alleen een aantal elementen waarbij je kunt raden waar het nu precies om gaat. Haro blijft de gehele clip lang doorlopen en lijkt op het eind nog steeds niet een eindstation bereikt te hebben. Dat kan misschien onbevredigend zijn, maar dat is het liedje totaal niet.
Score: 75/100
