Mijn liefde voor het vinyl is pas komen opborrelen nadat ik een geweldige ervaring had met King Crimson’s In the Court of the Crimson King een aantal jaren terug. Sindsdien begint mijn hartje harder te kloppen als er een mogelijkheid is tot het kopen van een LP van mijn favoriete bands, want dat is de laatste tijd weer in de mode. Gelukkig ook bij een aantal Japanse bands, waaronder Boris.
Mijn laatste aankoop is datgene die ik al had op CD, maar doordat de band Boris hun 10-jarig jubileum van het album PINK speciaal vierde door het uitbrengen van een Deluxe LP Set met daarin 3 platen gevuld met het album PINK en PINK Sessions “Forbidden Songs”, werd het extra interessant om deze speciale editie aan te schaffen. Dankzij de Europese tour die de band net heeft afgelegd was de set verkrijgbaar bij hun shows.
Tracklist PINK
A.
1. PINK
2. Woman on the Screen
3. Nothing Special
4. BlackoutB.
5. Electric
6. Six, Three Times
7. Afterburner
8. Pseudo-BreadC.
9. My Machine
10. FarewellD.
11. Just Abandoned My-SelfTracklist PINK Session “Forbidden Songs”
E
12. Your Name -Part 2-
13. Heavy Rock Industry
14. SOFUN
15. non/sha/lant
16. Room NoiseF.
17. Talisman
18. N.F. Sorrow
19. Are You Ready?
20. Tiptoe
De Deluxe Set van PINK heeft een kartonnen roze omhulsel die de 3 LP’s goed omhelst en dus beschermd. Mocht je twijfelen of je de juiste set in handen hebt, geen nood: er staat nog een duidelijk op het karton – beter gezegd het is gestanst. Eenmaal geopend zie je meteen de drie draaischijven die niet traditioneel zwart gekleurd zijn, maar doorzichtig met daarop een creatieve bedrukking van roze verf en verfspetters. De hoes is net zo roze als de cover van de CD die 10 jaar geleden uitkwam. Het album is zo speciaal omdat PINK de doorbraak betekende voor Boris.
PINK is voor vele luisteraars ook het favoriete album, al was dit niet voor mij de kennismaking met de band. Die kwam pas met het album Smile die in 2008 uitkwam, al kocht ik hem wel twee jaartjes later in een kleine metal CD winkel – helaas niet meer open – in Den Haag. Boris is sinds 1992 actief en mag een experimentele band genoemd worden, maar neigt voornamelijk richting het metal genre.
Het album PINK heeft alleen maar toppers erop staan, het album begint dromerig met het liedje Farewell welke na een minuut uit de geluidsboxen knalt met stevige gitaarwerk van Wata en de zuivere zang van Takeshi die daarnaast een tweekoppige elektrische gitaar tot zich genomen heeft. Op de achtergrond hoor je de slome drumslagen van Atsuo. Dit tempo verandert snel met de start van het liedje Pink, vanaf dat moment zijn er voornamelijk snelle tracks te horen die stuk voor stuk stevig klinken en soms ook best wel smerig gezien het geluid niet zo zuiver lijkt te klinken, dit is vooral hoorbaar in Nothing Special.
Naast de snelle tracks kan Boris ook zware, slome tracks afleveren zoals Blackout en Afterburner. Al heeft Afterburner een vrolijke noot doordat je lekker makkelijk mee kan lallen en klappen in je handen, terwijl Blackout je tegen de grond probeert te duwen door middel van het geluid. Mijn favoriet van het album is ook meteen het langste liedje van de band, met ruim 18 minuten, Just Abandon Myself. Voordat je aan dit liedje begint, zul je genieten op het album van de rustige klanken van My Machine die na 2 minuten al snel voorbij is. Op de LP staat Just Abandoned My-Self alleen op een zijde van de plaat. Dan is het tijd voor een stevig potje uit je dak gaan met ruige gitaren, harde drum en schreeuwende zang. Het liedje is zo goed, omdat het vanaf het begin tot het eind het boeiend is om aan te horen. Op het eind is het één en al lawaai, gezien Wata en Takeshi voornamelijk de gitaren laten spreken door traag de snaren aan te slaan en het uiteindelijk drone muziek genoemd kan worden. In alle volledigheid is PINK een album waar noise metal naar voren komt waarbij het volume zeker heel hoog gezet mag worden.
De “Forbidden Songs” zijn liedjes die ten tijde van PINK zijn opgenomen, maar nooit op het album terechtgekomen zijn. Het is fijn dat het nu eindelijk ten gehore wordt gebracht, want de extra album geeft dezelfde Pink vibe af met snelle, schreeuwende tracks, afgewisseld met een aantal rustige tracks. SOFUN is een supersnel en vrolijk liedje en is duidelijk perfect om live te spelen. Room Noise doet mij denken dat de track direct na het opnemen niet is aangepast, je hoort een ruis op de achtergrond alsof de kwaliteit van de opname verminderd is, maar dit effect stoort het liedje totaal niet. Your Name -Part 2- is het vervolg van het nummer die stond op de soundtrack voor de film Mabuta No Ura die uitkwam in 2005, die instrumenteel was. In Your Name -Part 2- hoor je dezelfde instrumentalen als in Your Name, maar dit keer is het lied meer aangekleed door middel van de effecten, maar zingt Takeshi ook. non/sha/lant is een beetje te vergelijken met Afterburner doordat het liedje ook sloom van start gaat met rauwe gitaren en geram op de drums, maar non/sha/lant blijft instrumentaal. Talisman valt op vanwege het slome en ruige geluid, maar helemaal door de krachtige stem van Takeshi. Are You Ready? is ook één van de beste tracks van “Forbidden Songs”, het liedje is ook zuiverder qua geluid in vergelijking met de andere tracks. Met Tiptoe wordt er instrumentaal afscheid genomen, maar zorgt ervoor dat je meer wilt!
Wat vooral bij Boris verwacht mag worden is het prachtige gitaarwerk, deze staat als een huis en vooral Wata weet hoe ze haar gitaar moet bespelen om het juiste geluid eruit te krijgen. Dit is vooral genieten geblazen voor de liefhebbers van de gitaar en al helemaal als ze niet vies zijn van metal en dan helemaal noise metal. PINK is zeker het album die je moet kennen als je Boris wil leren kennen. Deze Deluxe Set is een cadeautje voor de fans, want de verboden tracks mogen echt te horen zijn voor iedereen!
Score: 90/100
