SYNTHESPIANS kwam uit in het jaar waarbij goatbed in volledig hoofdletters werd geschreven. Het was het jaar 2006 en na het uitbrengen van de singles Dot’s Dash / Tokyo Satellite, Johnny Ride en Synthespians werd het tijd voor een volledig album voor de band: SYNTHESPIANS.
Tracklist:
01. KA.GE.KI (inst) (カ・ゲ・キ)
02. Circuit Wolf (サーキットウルフ)
03. Dot’s Dash (ドッツダッシュ)
04. Metamorformer Transphose (メタモルフォーマー トランスフォーゼ)
05. Discoma (ディスコーマ)
06. Johnny Ride (ジョニーライド)
07. Synthespians (シンセスピアンズ)
08. Tokyo Satellite (トウキョウサテライト)
09. Physical (フィジカル)
10. Rodeology (ロデオロギー)
11. Koi Shitatte Ii janai (恋したっていいじゃない)
12. Lady Reader (レイディーリーダー)
GOATBED bestaat vooral uit Shuuji Ishii (cali≠gari) en startte op het moment dat cali≠gari stopte met activiteiten (nu weer volledig actief). Ten tijde van SYNTHESPIANS werkten gitarist en toetsenist Masuhisa Nakamura en drummer Makoto Takei mee aan het album, zij traden ook op tijdens liveshows.
Op de cover van het album is de zanger van GOATBED te zien, Shuuji Isshi, die in twee looks op beide kanten te bewonderen is. Op de voorkant staat ‘This album is spooky & spiky’. Dat zou wat moeten betekenen voor de sound van het album, maar het is alles behalve spooky. Het album is in zijn volledigheid behoorlijk dansbaar, al zet SYNTHESPIANS je even op het verkeerde been door de eerste tonen van KA.GE.KI (カ・ゲ・キ) die het idee geeft dat er een potje stevige metal aan staat te komen. Maar wat volgt is dansbare muziek met een behoorlijke laag (hairspray) met 80s vibe.
Wat betreft de hairspray: dit lijkt een algemeen thema te zijn van het album als je kijkt naar de cover en het lyric boekje. Het is een los boekje, gezien het album niet uit een jewelcase bestaat, en lijkt zich voor te doen als een magazine met als cover star Spiky Mid Boy. In het ‘magazine’ zie je als je het boekje geheel uitklapt aan één zijde veel foto’s van de zanger Shuuji Ishii, met vele pogingen tot gebruik van Engelse teksten. We komen bijvoorbeeld erachter dat de hairspray die gebruikt is Spiky heet. Ook dat het album ‘fashion and trendy’ is. Om het gehele af te maken staat er aan de binnenkant van het album (als je deze openklapt) een reclame van de Spiky hairspray. Toch mis ik het spooky gedeelte wat mij beloofd was door de cover.
Een album zonder cover is bij GOATBED onmogelijk; op dit album zijn er twee te horen: Physical van Olivia Newton John en Koi Shitatte Ii janai (恋したっていいじゃない) van Misato Watanabe. Deze twee liedjes komen oorspronkelijk uit de jaren 80 en hebben een nieuw jasje gekregen van GOATBED. Al is dat bij het tweede liedje beter gelukt naar mijn mening, het liedje was naar oorsprong al vrolijk. Maar het nieuwe jasje door GOATBED heeft het een geheel vrolijk en meer dansbaar liedje van gemaakt.
Liedjes die er een beetje uit springen zijn toch wel de originele liedjes zoals Johnny Ride, Dot’s Dash en Discoma. Waarbij Johnny Ride heel simpel is qua (Japanse) lyrics, zijn Dot’s Dash en Discoma ingewikkelder, maar alle drie zijn behoorlijk catchy en zorgen ervoor dat je van je stoel of bank afstaat en gaat dansen. De 80s vibe dreunt goed door op dit album. De twee covers hadden dat al in zich, maar ook bij het titelliedje SYNTHESPIANS is de jaren 80 goed te voelen. Het album klinkt goed in de oren vanaf het begin tot eind, dat maakt het moeilijk om een liedje uit te kiezen die met kop en schouders bovenuit steekt. SYNTHESPIANS zorgt al vanaf het moment dat je het album fysiek in handen hebt dat je een smaakvolle ervaring opdoet.
Het album is tegenwoordig nergens nieuw te verkrijgen, maar wel tweedehands als je mazzel hebt. Mogelijkheden om zo’n CD fysiek in handen te krijgen zijn bijvoorbeeld Amazon en Closet Child. Via laatstgenoemde heb ik deze CD vorig jaar in mijn handen gekregen, na lange tijd van zoeken en vooral wachten. Hij staat nu netjes in mijn kast en regelmatig plaats ik mijn CD in de stereotoren die nog steeds werkt.
Score: 88/100
