Ze kan zingen, ze is erg actief in de cosplay wereld en gaat binnenkort optreden op We Love Japan. Kikuri is geboren in Nederland, maar heeft een lange tijd in Indonesië gewoond. Ze is net teruggekomen met veel ervaring in haar rugzak en ontving al snel een uitnodiging voor het evenement We Love Japan. Voor ons een reden om Kikuri wat vragen te stellen!
AVO Blog: Kun je je kort introduceren?
Kikuri: Jazeker! Ik ben Kikuri, geboren in Nederland en op dit moment 18 jaar. Ik heb een lange tijd van mijn leven in Indonesië gewoond, maar ben kort geleden terug verhuisd naar Nederland. Mijn hobby’s zijn tekenen, zingen, cosplay, naaien, anime kijken, manga lezen, het spelen van games en het maken van props. En slapen! Ik hou vooral van slapen, haha.
AVO Blog: Wanneer kwam je voor het eerst in contact met muziek? Sinds wanneer ben je er in geïnteresseerd?
Kikuri: Eigenlijk is het een beetje beschamend om te delen, maar toen ik ongeveer 4 jaar oud was, was ik gek van een groep genaamd K3 en ’trad’ zo nu en dan hun nummers op voor mijn familie. Ik vond het gevoel van optreden voor anderen al erg leuk. Toen ik wat ouder werd, ongeveer 5 of 6, leerde ik meer over anime, maar toen ik ongeveer 8 jaar oud was leerde ik dat deze liedjes echt populair zijn. In die tijd kwam ik ook in contact met VOCALOID muziek en sindsdien ben ik gek van anisong en VOCALOID. Natuurlijk zijn er andere soort liedjes die ik leuk vind.
AVO Blog: Waardoor besloot je om te gaan zingen?
Kikuri: Ik zing al mijn hele leven, maar het was niet al te lang geleden sinds ik begon met zingen voor mensen, anders dan mijn familie. Gezien mijn ervaringen nu klinkt het misschien raar, maar ik heb eigenlijk plankenkoorts. Als mijn vrienden er niet waren om mij aan te moedigen om voor een publiek te zingen, was ik er misschien nooit aan begonnen. Ik denk zelfs nu dat hetgeen wat mij motiveert door te gaan met wat ik doe de mensen zijn die mij steunen.
AVO Blog: Wie is jouw grootste muzikale invloed en waarom?
Kikuri: Dat is echt een moeilijke vraag, want ik heb er heel veel. Maar als ik zou moeten kiezen, zou het Supercell zijn. Hun VOCALOID nummers zijn de eerste die ik hoorde en de eerste die ervoor zorgden dat ik gek werd op Japanse liedjes. Zelfs nu vind ik dat hun werken nog steeds geweldig zijn en ze falen nooit om mij te verbazen. Ze zijn een echte inspiratie!
AVO Blog: Je hebt opgetreden op diverse evenementen; het komende evenement zal We Love Japan in Rotterdam zijn. Hoe voelt dat nu je weet dat je gaat optreden in Nederland, zo kort na jouw terugkomst uit Indonesië?
Kikuri: Natuurlijk voel ik mij zeer vereerd en verheugd om daar te kunnen optreden. Tegelijkertijd ben ik best zenuwachtig, want ik weet niet zeker wat ik kan verwachten. Zal de sfeer hier anders zijn dan in Azie/ En hoe makkelijk zal het zijn om het publiek enthousiast te krijgen? Allerlei dingen vraag ik mij af. Wetende dat er veel mensen zijn die mij steunen, ondanks dat ik hier nieuw ben, brengt mij wel in opperbeste stemming.
AVO Blog: Wat kunnen we verwachten van jouw optreden op We Love Japan?
Kikuri: Het was moeilijk om de liedjes uit te kiezen, want om volledig eerlijk te zijn weet ik niet welke liedjes en artiesten populair zijn hier. Ik wilde iets vinden waarbij ik en het publiek in staan zijn om ervante genieten. Er zal een langzaam nummer en een vrolijk liedje te horen zijn. Verwacht gewoon heel veel energie en heb plezier.
AVO Blog: Je bent niet alleen een performer, je bent ook een cosplayer. Hoe ben je in contact gekomen met cosplay en wat is jouw favoriete cosplay outfit geweest?
Kikuri: Eén van de eerste anime die ik zag was Cardcaptor Sakura door Clamp. Clamp staat bekend om hun prachtige dromerige en gedetailleerde kostuums en als jong meisje was het één van mijn dromen om zo iets moois te dragen. Via het internet kwam ik erachter dat er mensen waren die zich verkleden als deze personages en dat het cosplay heet. Aangezien het niet erg populair was, had ik geen idee waar ik moest beginnen. En alles wat ik kon doen was mijn moeder vragen of zij er één kon kopen online. Toen ze zag hoe duur deze kostuurms waren, weigerde ze dit. Dit resulteerde dat ik er één ben gaan maken van tissue papier, waarin ik, natuurlijk, heel erg in faalde. Dus ik eindigde met papieren cosplay kostuums voor sommige poppen die ik had.
Nadat ik verhuisde naar Indonesie, toen was ik een beetje ouder, was er een kleine conventie in een winkelcentrum die ik voorbij liep. Ik herkende de kostuums en ging samen met mijn moeder naar een aantal cosplayers om te vragen of ik mee kon doen. Ik kwam erachter dat ze deel uitmaakten van een cosplaygemeenschap genaamd Cosuki en dat ze regelmatig naar dit soort lokale conventies gaan. Ook al hadden ze mij net ontmoet, ze waren zo aardig voor mij en boden mij en mijn broer zelfs aan om hun kostuums te lenen, zodat we cosplay konden uitproberen. Het kostuum was te groot voor mij, maar toch slaagde ik erin om het te dragen en voelde ik mij als de gelukkigste persoon in de wereld. Ik vroeg of ik kon meedoen met hun groep en ze aanvaarden mij met plezier als deel van hun familie.
Ik heb veel van hen geleerd en aangezien ik nog steeds geen kostuums mocht kopen via het internet, heb ik geprobeerd om mijn eigen kostuum met de hand te naaien. Ik begon langzamerhand beter te worden en vroeg mijn moeder of ik een naaimachine mocht krijgen. Ze twijfelde een beetje, maar steunde mij nog steeds en gaf er één op mijn 14de verjaardag. Ik heb mijzelf leren naaien en tot nu toe oefen ik elke dag om beter te worden.
Mijn favoriete cosplay outfit was mijn Citanda Eru kostuum. Ook al was het gewoon een simpele seifuku (Japanse schooluniform), het was de eerste keer dat ik er één heb gemaakt. Ik heb goede herinneringen met mijn vrienden met dit kostuum, welke ik altijd herinner als ik ernaar kijk.
AVO Blog: Momenteel gebruik je de social media en YouTube om jezelf te presenteren. Zijn er plannen om een CD uit te brengen (met bijvoorbeeld je eigen muziek)?
Kikuri: Ik heb er nogal vaak over nagedacht, maar ik denk nog steeds dat het iets is dat ver in de toekomst staat. Ik wil op dit moment mij richten op live-optredens om meer ervaring te krijgen. Maar als ik de kans krijg, dan zal ik zeker overwegen om een eigen CD uit te brengen.
AVO Blog: Als je zou kunnen samenwerken met iemand voor muziek, wie zou dat zijn?
Kikuri: Voor een live-optreden zou het zeker weten de talentvolle Konomi Suzuki zijn, maar als het voor een cover op internet zou zijn, dan wil ik echt samenwerken met Alfakyun. Ze zijn allebei geweldige artiesten en ik stel voor dat je ze checkt.
AVO Blog: We zijn aan het einde van het interview. Is er iets wat je de lezers van AVO Blog wilt vertellen?
Kikuri: Als eerste wil ik graag AVO Blog bedanken voor het interview!
En voor de lezers: bedankt voor het lezen van het interview en het bezoeken van AVO Blog. Ik hoop dat je het leuk vond. Als je nog niet zo bekend bent met AVO Blog, dan suggereer ik om het te bekijken, omdat het erg cool en interessant is. Ik hoop je snel op We Love Japan (en misschien zelfs andere conventies in de toekomst) te zien en wens je een fijne dag.
Ik wil graag Kikuri bedanken voor haar tijd om al deze vragen te beantwoorden. Daarnaast wil ik graag de organisatie achter We Love Japan bedanken voor het mogelijk maken van dit interview. Hou Kikuri in de gaten, dat kan door haar Facebookpagina een like te geven! The English version of this interview can be found here.
