2015 was best een interessant jaar voor AVO. AVO kreeg meerdere kansen om grote artiesten te interviewen en fotograferen. Maar was ook sponsor bij de eerste editie van Fan Base Project, was ik presentatrice op We Love Japan en ik mocht voor het eerst een lecture geven over J-Music. Best spannend allemaal.
Daarnaast is AVO Blog behoorlijk gaan groeien. De bezoekersaantallen zijn omhoog gegaan en de bekendheid van AVO is groter geworden. AVO had een stand op vaste standplaats Tsunacon, maar daarnaast voor het eerst op TomoCon en OtakuCon. Zo’n stand is leuk, maar het vergt veel voorbereiding. Wat plaats je precies op je stand? Wat verkoop je nu precies naast AVO Community? Sinds kort verkopen we buttons met de mascotte Tomoya erop (een onigiri) en deze buttons worden enthousiast ontvangen!
Ik heb haast alle Japan gerelateerde conventies bezocht, op YaYCon en TomoFair na (ik tel TomoParty niet mee als conventie). Ik vond het zelf best een prestatie, want het zijn toch uren die je keer op keer spendeert aan evenementen die toch zo’n beetje hetzelfde uitgangspunt hebben. Ik vond het dan ook wel leuk om te zien dat er organisaties waren die het aandurfden om nieuwe evenementen neer te zetten. En dan is het toch een uitdaging. Men zette dan een nieuwe naam neer, maar is de inhoud dan ook (ver)nieuw(end)? Ik laat je nog in spanning, want de verslagen laten nog op zich wachten!
Uitdagend vond ik de openingen van een aantal exposities, waar ik binnenkwam in een menigte van onbekende mensen. Bij conventies kom ik regelmatig dezelfde mensen tegen, dus al ging ik alleen naar een conventie, echt alleen was ik nooit. Ik heb zeer interessante gesprekken gehad met mensen uit de kunstenaarswereld. Het was een verrijking!
Ook een verrijking waren de vele nieuwe cd’s die ik mocht beluisteren. Het is erg leuk om uiteindelijk bands te mogen ontdekken, maar ook te herontdekken. Ik mocht kennis maken met de band X Made Alcoholic Santaclaus en ik vroeg mij eigenlijk af wat ik kon verwachten van de band. Kerstmuziek? Nee, helemaal niet! De band kwam met stevige rock aanzetten, die ik heel erg kon waarderen. emmurée liet mij nogmaals weten dat de band nog altijd goede nieuwe muziek kan maken, met weer dat donkere Nagoya kei sausje eroverheen gegoten. En Cuushe liet mij weten dat ik best wel mag wegdromen bij het luisteren van de muziek.
Verder ben ik weer begonnen met het bekijken van anime en lezen van manga. Ik heb het de afgelopen jaren een beetje opzij gezet, vanwege tijd en weinig interesse. Maar daar heb ik nu spijt van. Vanaf de lente van 2015 heb ik een behoorlijke inhaalslag gemaakt en kan ik tegenwoordig weer meepraten over anime en manga.
Het werd drukker voor AVO en daardoor werd het ook drukker voor mij en zag ik de stapels foto’s die nog bewerkt moesten worden evenals de verslagen en interviews opstapelen. Ojee, AVO Blog loopt achter! Ondertussen was het knokken om de aankondigingen van evenementen op tijd online te krijgen, dit lukte, deels door de lieve gastbloggers van AVO. Tussendoor kwamen er pareltjes van reviews online, vooral dankzij de gastbloggers.
Er waren dit jaar ook een aantal interessante concerten in Nederland, AVO Events & Promotion was er deels verantwoordelijk voor. Ik kon er helaas niet bij allen bij zijn, maar ik heb wel genoeg meegekregen van de optredens van de Japanse artiesten en bands. ADAMS, GangLion, LOUDNESS, BACK-ON, om maar een paar namen te noemen. Toch blijf ik het gevoel houden dat er best meer concerten van Japanse artiesten en bands in Nederland georganiseerd mag worden. Voor de grotere artiesten lijkt Nederland soms iets te klein te zijn, behalve voor ONE OK ROCK die blijkbaar een jaarlijkse traditie maakt om op te treden in Europa. Misschien is het tijd om in 2016 iets eraan te doen!
En dan werd de J-Music scene wakkergeschud door het bericht van het overlijden van Shota (ADAMS). Het blijft nog steeds onwerkelijk. Alle werkzaamheden stonden even stil en dan ga je nadenken over het leven. Wat is nu echt belangrijk? Ik heb AVO even gelaten voor wat het was en ben veel mensen gaan ontmoeten, mensen die ik niet dagelijks zag.
Hoogtepunt van 2015 vond ik het interview met Nagareda Project (binnenkort online). Het interview zelf duurde 50 minuten en was van begin tot eind leuk. De bandleden vonden het geen probleem om allemaal vragen, zelfs vragen die ik spontaan bedacht, te beantwoorden.
In ieder geval gaan er de komende dagen nog verslagen online komen van evenementen in 2015, daarnaast staan er nog een aantal interviews op de stapel. Maar verwacht meer van AVO in 2016!
