Met een experimentele band als Boris weet je vaak niet wat je kan verwachten, met het ene album komen ze met een drone sound (Altar met Sunn O))) uit 2006), een album later is het goede harde rock/metal (Smile uit 2008) om een album later met een poppy sound (New Album, Attention Please uit 2011) te komen. Dat maakt Boris naar mijn mening ook veel leuker, omdat ze mij altijd weten te verrassen.
Tracklist:
1. Melody
2. Vanilla
3. Ghost of Romance
4. Heavy Rain
5. Taiyo no Baka
6. Angel
7. Quicksilver
8. Siesta
Noise start met een rustig intro, ik word op het verkeerde been gezet door de start van de muziek. De muziek van Melody doet mij denken aan een pop/rock liedje met een vrolijke ondertoon, maar al gauw wordt de muziek ruiger en lawaaieriger, wat naar mijn mening het liedje goed doet.
Bij Vanilla hoor ik bij het intro het gitaarspel, wat ik bij Boris vind passen. De muziek klinkt goed in de oren en heeft tempo, het liedje blijft lang braafjes. Als later het instrumentele gedeelte zwaarder wordt dan wordt het brave liedje toch wat ruiger en beter naar mijn smaak.
Eenmaal bij het derde nummer Ghost of Romance aangekomen heb ik het idee dat Boris mij helemaal op het verkeerde been heeft gezet door het album Noise te noemen. Het liedje is een traag liedje met hoge en hier dan daar lage stem van Takeshi, met mooi gitaarwerk van Wata. Dit gitaarwerk krijgt extra ruimte tijdens een solo, waarbij de gitaar een distortion over zich heen krijgt. Alles lijkt te kloppen aan dit liedje.
In Heavy Rain zingt voor de verandering Wata, het liedje begint klein, maar als snel komt er het zware geschut van de gitaar en drum ter ondersteuning van de zang om het liedje niet al te klein te maken, maar juist zwaar en sloom. Op een bepaald punt lijken de instrumenten Wata te overstemmen, maar dit past bij Boris, de noise waar ik op hoopte lijkt dan toch te starten aan het eind van het liedje.
Wata is uitgezongen en Takeshi gaat weer verder met een pop/rock liedje dat uiteindelijk een makkelijke meezinger lijkt te zijn. Ik zie het al voor mij dat de zaal meezingt met Wo-oh Wo-oh-oh. Het klinkt als een kort en gek liedje, maar als het de titel Taiyo no Baka (Taiyo betekent zon, Baka betekent idioot) meekrijgt, is het misschien helemaal niet zo gek.
Angel heeft een lange intro met een trage opbouw van extra instrumenten. Het houdt je lang in spanning, dat mag ook wel, want het liedje beloofd ruim 18 minuten lang muziek. Voor vele mensen is dit misschien een extreem lang liedje, voor Boris is dit een normale lengte als je kijkt naar andere liedjes zoals Sun Baked Snow Cave en Absolutego, liedjes van ruim een uur. Dit liedje is erg geschikt voor gitaarsolo’s zoals Wata die vaker doet. Op het eind hoor je de gong, die bij liveshows achter het drumstel van Atsuo staat. De noise waar ik op zat te wachten lijkt naar boven te komen aan het einde, maar het echte einde van het liedje eindigt kalm met het gitaar.
Quicksilver is het liedje die Boris liet horen als teaser van het album. De teaser vond ik al behoorlijk veelbelovend klinken en het gehele liedje lijkt mij niet teleur te stellen. Een hard en heavy liedje met grunts en geschreeuw en een goede instrumentele achtergrond. In Quicksilver zit het tempo er goed in, waardoor het een perfect liedje is om op te headbangen. Het nummer wordt afgesloten met een halfdronend geluid, beter gezegd het is noise, het is lawaai en het is weer eens typisch Boris.
Tijd voor (een) Siesta. Na zo’n hevig nummer is het soms wel goed om rustig af te sluiten met een liedje dat perfect past bij een dutje in de zomerzon. Een mooie instrumentale afsluiter van het album.
Boris is een band die je live gezien moet hebben. Het album heeft op het eerste gehoor niet veel indruk op mij gemaakt, maar dat kwam meer door mijn hoge verwachtingen van de band. De muziek is goed, zit goed in elkaar, het zijn echte Boris liedjes en als ik het eenmaal live heb gehoord zal ik anders denken over Noise. Ik heb ze inmiddels al een aantal keren live gezien en ben van mening dat het een echte liveband is en ik hoop ze aan het einde van dit jaar nog eens in Nederland live te mogen zien!
Het album van Boris is sinds 17 juni wereldwijd te koop via iTunes en op CD en vinyl via Hello Merch of Sargent House. Boris is te volgen via de officiële website, Facebook, Twitter en Tumblr. En luisteren is mogelijk via Bandcamp.
Score: 77/100
Was een erg leuk album. Misschien leuk voor de mensen die Spotify hebben, zoals ik, ook hier is het album te beluisteren! 🙂