CD review: I-アイ- – I-ai-

I-ai- is het allernieuwste album van de band I-アイ- (I-ai-), tijd om dit onder de loep te nemen! De vorige keer mocht ik het “nulde” album “Crystallize” reviewen van de band, mijn mening hierover is hier te lezen. Lees hieronder wat ik van het nieuwe album I-アイ-, het duo is momenteel nog op Europese tour, vind!

Tracklist:

01.EGI$M
02.薔 薇 と 蛇  (bara to hebi)
03.NEO JESUS
04.FETISH
05.アシッド・レイン (Acid Rain)
06.Liquid flower
07.SWEET BUTTERFLY
08.DANCE IN THE DARK
09.SAMURAI JAP
10.Christian Rose
11.Duty

Het eerste nummer,  EGI$M, begint erg rustig, ik krijg er een beetje een Oosters gevoel bij. Dit gaat echter al snel weg en het nummer wordt een beetje techno-achtig. Gemixt met het techno-achtige hoor je al snel een gitaar er doorheen. Zanger Hiroaki zingt naar mijn idee een beetje op een fluisterende manier, erg mysterieus. Ook wordt er door het nummer heen gefluisterd op bepaalde momenten. Na het eerste refrein hoor je Hiroaki weer zingen en hoor je gitarist Yuki een beetje zweverig op de achtergrond. Op het einde van het nummer hoor je boven de rest van de muziek een viool uit.  Het nummer geeft mij wel een relaxed gevoel, het heeft iets techno-achtigs, maar doordat je er ook weer gitaarspel door hoort krijg je weer een totaal ander idee.

薔 薇 と 蛇  (bara to hebi) is het tweede nummer en begint onmiddellijk met zang en het ritme wordt aangegeven door wat simpele tikken van de drums. Bij dit nummer zit er volgens mij iets van een filtertje over Hiroaki’s stem want het klinkt niet helemaal natuurlijk, maar het geeft wel een gaaf en mysterieus effect. Het nummer klinkt qua instrumenten eerst vrij rustig maar na een tijd wordt het wat heviger en komen er meer instrumenten te pas in het nummer.  Ergens halverwege het nummer is de muziek bijna weg en hierna komt er een stuk dat mij erg veel aan dubstep doet denken. Na het dubstep stuk hoor je Hiroaki fluisteren en gaat het nummer weer verder als voorheen. Alhoewel het nummer vrij druk en hevig is eindigt het met een rustige pianosolo. Dit nummer zou ik denk ik graag als achtergrondmuziek opzetten als ik aan het werk ben, erg stoer en energiek nummer!

Het derde nummer, NEO JESUS, begint met een erg mysterieus, bijna horror-achtig geluid, dat geluid wat je hoort in een spannende film als iemand om een hoekje moet kijken. Het nummer geeft een beetje hetzelfde effect. Je hoort een spannend geluid en wordt opgeschrikt doordat Hiroaki het nummer begint met het grunten van het woord ”JESUS”. Hierna begint het nummer met een gitaarsolo van Yuki. Je hoort door het nummer veel gegrunt maar bepaalde stukken zijn dan weer normaal en erg mooi gezongen door Hiroaki. Een mix van beiden. Halverwege het nummer is er plaats voor een gitaarsolo van Yuki die ik zelf erg cool vind klinken. Wat mij erg verbaasde in dit nummer was dat na de gitaarsolo het gegrunt gewoon totaal weg was en het nummer vrij rustig werd. Hiroaki zong weer normaal en op een vrij rustgevende manier en het leek net of het een totaal ander nummer was. Het gegrunt kwam uiteindelijk op het einde nog eventjes terug in een zachte fluisterversie en het gitaarspel werd ook weer wat agressiever. Het nummer eindigt met een laatste grunt van Hiroaki. . Dit is een lekker hard nummer, veel gegrunt en hard gitaarspel. Ik vind dit echt een gaaf nummer!

FETISH, het vierde nummer van het album, begint  met een gitaar en drum stuk, het klinkt erg hevig, maar het wordt al wat verlicht doordat er een piano doorheen te horen is. Na de intro is de hardere muziek een stuk zachter en is Hiroaki’s mooie stem te horen. Op de achtergrond is het gezang van een vrouwelijke stem te horen. De vrouwelijke stem maakt het nummer een stuk eleganter naar mijn mening. Doordat haar stem met die van Hiroaki gemixt is klinkt het als een mooie harmonie samen. Halverwege het nummer is er een kort pianostuk te horen en is de vrouwenstem eventjes weg als Hiroaki weer gaat zingen. Het nummer eindigt met het geluid van een gitaar die langzaam wegvaagt.  Dit nummer vind ik een beetje zweverig klinken ergens, maar toch heeft het wel dat beetje pit vanwege de gitaar en drumstukken die in het nummer te horen zijn. Leuk, mooi nummer.

Het vijfde nummer heet アシッド・レイン (Acid Rain) en begint met, jawel, het geluid van regen. Mijn eerste indruk van dit nummer toen de muziek begon was dat het iets jazz-achtigs had. De piano swingt lekker op de achtergrond en Hiroaki’s stem klinkt anders dan in de voorgaande nummers. Sowieso hoor je bij het begin van dit nummer al veel meer piano dan in de vorige nummers. Ook is in dit nummer weer een tweede, vrouwelijke, achtergrondstem te horen. Het nummer eindigt met een jazzy pianostuk en eindigt met Hiroaki’s gezang.  Een heerlijk, rustig nummer dat ook totaal verschillend is van de voorgaande nummers die ik hoorde op dit album. Erg leuk! zeker een van mijn favorieten van dit album!

Het zesde nummer, Liquid Flower, begint met een zeer rustige pianosolo, door de muziek heen hoor je geluiden van kinderen, een vrouw en een man, ik denk iets van een familie. Hiroaki’s stem klinkt alsof hij door een megafoon zingt. Het klinkt er rustig en een beetje treurig… Na de intro gaat het megafoon idee weg en hoor je Hiroaki’s stem normaal. Ook dit nummer heeft wel wat weg van jazz vind ik.  Dat komt doordat je een saxofoon gecombineerd met een piano hoort. Ook in dit nummer is een tweede achtergrond stem te horen. Ik denk zelf dat dit Hiroaki zelf is of misschien gitarist Yuki. Ook komen er een paar fluisterachtige stukken in het nummer voor. Tegen het eind van het nummer is er een prachtige gitaarsolo te horen van Yuki, hierna gaat het nummer weer normaal verder. Hiroaki zingt erg rustig vergeleken met voorgaande nummers en naar mijn mening is dit erg mooi omdat je op deze manier goed kan horen hoe zuiver zijn stem is. Het nummer eindigt met een aantal slagen tegen de snaren van een gitaar die langzaam wegvagen. Erg mooi, rustgevend nummer. Ook zeker een grote favoriet bij mij!

SWEET BUTTERFLY, het zevende nummer, begint met het geluid van de natuur. Een blaffende hond, fluitende vogeltjes en een rustig pianostuk. Dit nummer klinkt een beetje fantasie-achtig, vind ik, omdat je de natuurlijke geluiden hoort, gemixt met de piano. Hiroaki’s stem is hier ook weer zuiver en erg mooi. Hij zingt op een rustige manier die goed past bij dit nummer. Omdat de gitaar en drumstukken niet erg luid aanwezig zijn en de piano juist wel krijg je een erg rustig effect voor mij persoonlijk. Tegen het einde van het nummer is er wel iets van een gitaarsolo, maar deze is erg kalm en geeft mij een relaxed gevoel. Hierna komt de zang weer terug. Het nummer eindigt met Hiroaki’s gezang die het laatste woordje van het nummer zegt.

Nummer acht van het album, DANCE IN THE DARK, begint met muziek wat mij aan filmmuziek doet denken. Iets wat je zou horen in Lord of the Rings of iets dergelijks, een tikje dramatisch maar toch mooi. Door de muziek heen hoor je Hiroaki op een iets demoonachtige manier praten. En dat demoonachtige idee van mij was goed! Vlak nadat hij klaar is met praten begint hij volop te grunten. Er is niks terug te vinden van de zojuist gehoorde sprookjesachtige muziek! Het nummer is totaal omgeslagen naar een hard metal nummer vol met gegrunt, gitaren en drums! Een erg duister nummer dit! Maar het heeft zo wel zijn eigen aparte tintje. Iets verder dan de helft van het nummer is het tijd voor een gitaarsolo van Yuki. Zijn gitaarsolo gaat op hoog tempo op hoge tonen verder door het nummer en na de solo is Hiroaki te horen met normale zang. Gemixt door de normale zang is zijn gegrunt op de achtergrond te horen. Op het einde is er een drumsolo te horen, deze eindigt abrupt en er is een moment van stilte…….hierna is het sprookjesachtige muziekje van de intro weer terug, net alsof er nooit chaos is geweest in het nummer. Dit nummer vind ik erg leuk, vooral omdat je het rustige effect aan begin en einde hebt en het nummer zelf totaal anders is dan wat je in het begin ervan verwacht!

Het negende nummer, SAMURAI JAP, Begint met een Oosters  geluid. Zo’n bepaalde soort fluit die je vaak hoort in Aziatische soundtracks. Erg rustig en mysterieus… maar laat ik maar niet denken dat het nummer zo blijft, het verandert in een oogwenk bij I-ai. En weer had ik gelijk! Het Oosterse geluid word vervangen door gegrunt, gitaren en drums en weer veranderd het nummer totaal! In het nummer zijn een aantal hoge tonen te horen, een soort belletje. Op een wat rustiger stuk waar niet gegrunt wordt is het Oosterse geluid weer terug te horen tussen het gedrum en gitaarspel in. Hierna begint Hiroaki op een soort rap-achtige manier te zingen. Het lijkt ook net of bepaalde stukken gecensureerd zijn. Op een bepaald stuk van het nummer begint ineens alles te ruisen en lijkt het alsof iemand een radiozender probeert te verzetten. Hierna gaat het nummer weer normaal verder. Door heel het nummer heen komt het rustige, Oosterse geluid terug. Het nummer lijkt klaar te zijn op een bepaald moment van stilte, maar dat is echter niet zo, je wordt totaal verrast met nog een gruntstuk, hierna is het nummer wel klaar. Ik vind dit nummer wel een bepaalde charme hebben doordat het Oosterse muziekje erin is verwerkt.

Christian Rose, het tiende nummer van het album, begint met een pianosolo en een soort zweverig geluid, alsof je ergens hoog in de wolken op een vredige plek zit. Het pianostuk versnelt en vlak hierna begint het nummer echt. Doordat de piano nog te horen is, blijft het zijn rustige tintje houden. Gitaar, viool en piano zijn nu goed te horen. Als Hiroaki begint te zingen klinkt dit erg hoog en vredig. Na dit rustige stuk wordt het nummer iets luider en zingt Hiroaki op normalere hoogte, maar er is nog wel een hoge achtergrond stem te horen. Na dit stukje met zang is er weer een moment van alleen muziek. Hierna is het gezang weer hoog als voorheen. Ergens halverwege het nummer is er een vrij lange gitaarsolo van Yuki. De solo klinkt rustig, bijna een beetje zweverig. Hierna keert het hoge gezang weer terug. Tegen het eind van het nummer wordt het steeds weer wat rustiger en is het geluid van de zee te horen met op de achtergrond nog een piano. Hierna is alleen nog de zee te horen en het getik van een klok dat steeds harder wordt.  Ik vind dit een erg mooi, mysterieus en fantasie-achtig nummer. Persoonlijk ook wel een grote favoriet geworden van dit album.

Het elfde en laatste nummer, Duty, begint onmiddellijk met zang die bewerkt is met een filter. Het is een erg energiek en druk nummer vergeleken met het vorige nummer! Door de gitaar krijg ik een vrolijk gevoel ergens! Hiroaki is te horen met een achtergrondstem en wat drums. Vervolgens wordt het nummer ineens een stuk heviger doordat Hiroaki weer begint te grunten en  fluisteren en het gitaarspel gaat een stuk sneller. Ook is er in dit nummer weer een gitaarsolo te horen van Yuki. Vervolgens is de muziek een stuk zachter en zijn Hiroaki en de achtergrondstem te horen. Als de muziek weer normaal terugkomt verandert Hiroaki zijn gezang weer in gegrunt. Hierna is het nummer weer zoals voorheen. Tegen het einde van het nummer wordt de muziek een stuk rustiger en is Hiroaki te horen met een stem die een beetje doorgalmt, ook hoor je hem praten. Hierna wordt het nummer weer drukker en is er een hoog gitaarspel te horen van Yuki dat op hoog tempo gaat. Op het einde van het nummer zegt Hiroaki het allerlaatste ding en is het nummer over. Dit nummer is lekker energiek en heeft veel afwisseling, zeker niet saai om naar te luisteren!

Helaas kwam er aan de CD al gauw een einde. Er zaten een aantal nummers bij die erg leuk waren en anderen waren gewoonweg mooi en prachtig gezongen. Er zat geen nummer bij dat ik totaal niet leuk vond, alles viel bij mij goed in de smaak. Het album heeft qua muziek lekker veel afwisseling, van rustige pianostukken tot hevig gegrunt, het zit allemaal in één album! Ik hoop dat jullie je een beetje hebben kunnen inleven in het nieuwe album van I-ai en dat jullie lekker nieuwsgierig zijn geworden en niet kunnen wachten om het zelf te beluisteren!

I-ai- is te koop via de website van I-アイ-, maar ook via iTunes, Amazon MP3 en via Spotify te beluisteren.