AVO blog interview met Ryo Fujimura

Een aantal weken terug was Ryo Fujimura aan het touren door Europa met HITT, hij trad op in 330 live in Den Haag en in de Lr6 in Brussel. Nu de tour is afgelopen kijk ik met Ryo Fujimura terug op zijn tour door Europa en zijn muziek door middel van een uitgebreid interview.

AVO blog: Bedankt voor het komen naar Europa en het spelen van de shows in Nederland en België. Ben je tevreden over de tour?
Ryo: Natuurlijk. Eigenlijk was het de eerste keer dat ik speelde in Den Haag. Ik heb al 2 1/2 jaar niet meer gespeeld in Europa. De laatste Europese tour was in februari en maart van 2011. Maar ik heb nieuwe Freaks erbij gekregen en ik heb het gevoel dat zij iets voelden door mijn liveshow.

AVO blog: Je zei het al: het is alweer even geleden dat je in Europa hebt gespeeld. Wat heb je het meeste gemist van Europa?
Ryo: Hetgene wat ik het meeste gemist heb is mijn akoestische gitaar genaamd Blondie. Ik kreeg haar tijdens mijn eerste Europese tour in 2009 en ze heeft altijd op mij gewacht in het management kantoor (Râmen Events). Kan je je indenken hoe erg ik mijn Blondie wilde spelen?

AVO blog: Is er een verschil tussen het Japanse publiek en het Europese publiek? En hoe zit dat met het Nederlandse en Belgische publiek? Zit daar een verschil tussen?
Ryo: Hmm, misschien weet je dat het Japanse publiek meestal heel stil en verlegen is. Ze luisteren en bekijken de liveshow stilletjes. Na de show zullen zij applaudisseren voor de artiest. Natuurlijk zal het publiek meeklappen, meezingen of meeschreeuwen als de artiest erom vraagt. Maar over het algemeen zijn ze stil. Het Belgische publiek is een beetje hetzelfde als het Japanse publiek, maar ze zijn meer vriendelijk en respectvol voor de muzikant.  Verschil tussen het Nederlandse en Belgische publiek? Het Nederlandse publiek is meer actief dan dan het Belgische publiek. Maar begrijp me niet verkeerd: ik hou allebei van ze, ik vind alle manieren om te genieten van de muziek goed.

AVO blog: Afgezien van het optreden, wat vind je het leukste van touren?
Ryo: Ik ga graag naar een marktplaats (commercieel centrum) en dan ga ik op zoek naar een aantal interessante dingen. Ook hou ik van het rijden op de Europese wegen.

AVO blog: Heb je een favoriete plaats of podium waar je het leuk vindt om op te treden (in Europa of Japan)?
Ryo: Favoriete plaats? Dat is best moeilijk om te beantwoorden, omdat ik heel veel mooie herinneringen heb op elke plaats. En ik hoop dat je begrijpt dat mijn optreden niet afhankelijk is van de grootte van de zaal. Zelfs al zou het een grote hal of een kleine bar zijn, niets veranderd aan wat ik doe op het podium: gitaar spelen, schreeuwen en zingen. Dat is alles wat ik kan.

AVO blog: Ik vind je muziek erg leuk! Hoe zou je je muziek beschrijven in drie woorden?
Ryo: Heel erg bedankt! “Melodisch”, “Intelligent”, “Heavy Rock”. Ik denk dat je mijn muziek kan introduceren met deze drie woorden.

AVO blog: Heb je een voorkeur om emotie uit te drukken door middel van teksten of melodie of andere aspecten van het spelen van muziek?
Ryo: Normaal gesproken geef ik de voorkeur aan logische stijl om muziek te maken. In het begin bedenk ik de titelsong. Dat is een basisconcept voor het lied. Dan maak ik het refrein en couplet. Daarna schrijf ik die melodieën op de partituur en controleer ik het akkoord. Daarna ga ik de instrumenten indelen en voer ik deze gegevens in de software die ik gebruik. Als ik de basis demo heb afgerond begin ik met het schrijven van de lyrics. Dat is mijn basisstijl, maar soms maak ik het nummer uit teksten. Het hangt af van gevoel en stemmingen. Tijdens het componeren, is het voor mij zo logisch als wiskunde.
Niet zoals magie, het hangt af van ritme en noten.

AVO blog: Wat inspireert je om te doen wat je doet? Wie zijn jouw muzikale en niet-muzikale invloeden?
Ryo: Mijn muzikale invloed is de Amerikaanse Rock. Vooral het gevoel van de country muziek vind ik leuk. Het warme akoestische gitaar geluid is belangrijk voor mij. Tijdens de afgelopen tour luisterde ik en keek ik graag de livevideo’s van de Goo Goo Dolls en Shinedown. Ik hou echt van die liedjes, ze hebben een catchy melodie, liefdevolle lyrics en sterke live performance. Wat betreft de niet-muzikale invloed inspireren de films en oude romans/gedichten mij. Bijvoorbeeld: deze keer keek ik “The Great Gatsby” in het vliegtuig. Het was funky en een prachtige film. Ik heb een aantal trefwoorden uit de film genoteerd in mijn notities.

AVO blog: Hoe beïnvloedt muziek jou en de wereld om je heen?
Ryo: Muziek gaf mij zin om te leven. Als ik niet mijn muziek en op mijn gitaar kon spelen, ben ik gewoon niets. Ach, misschien slechts een knappe kerel die hier staat. Maar dat is alles. (lacht)

AVO blog: Heb je samengewerkt in het verleden met andere artiesten? Met welke artiesten wens je te willen samenwerken voor nieuwe releases?
Ryo: In het verleden heb ik samengewerkt voor mijn muziek. Maar eigenlijk is dat niet zo interessant vanwege een aantal redenen. Nu heb ik interesse om te spelen met VOCALOID. ik begrijp dat het niet geschikt is voor mijn muziekstijl, maar het is gewoon interessant. Je weet dat ik begonnen ben met mijn nieuwe band, genaamd “RUTEN”. De meest belangrijke samenwerking is een nieuw lied maken met mijn bandlid!

AVO blog: Nu je toch begint over RUTEN, kan je ons wat meer vertellen over de band?
Ryo: Ik startte mijn nieuwe band RUTEN in april van dit jaar (2013), er zitten 4 bandleden in: Op de drums Kei Takahashi, op de basgitaar Hiromiki, leadgitarist Naotin en ik ben de gitarist, zanger en toetsenist. We spelen elke maand in Ikebukuro in Tokyo. Onze sound is gebaseerd op Punk en Heavy Rock/Post Hardcore muziek. Heel hard en luid bij liveshows, het is als een atletische training. (lacht)
Natuurlijk hebben we een voorkeur voor een goede en catchy melodie, dat is het allerbelangrijkste. RUTEN is gewoon een netgeboren band. We hebben plannen voor onze toekomst, wij geloven dat ons geluid binnen korte tijd aan jouw oren zal worden verstrekt. Een van mijn wensen is een RUTEN concert in het buitenland. Ik wil de bandleden aan al mijn Freaks laten zien en al mijn Freaks aan de bandleden van RUTEN. Ik denk dat het voor iedereen leuk is.

AVO blog: Je hebt zojuist Junk Art Fragments uitgebracht. Kan je ons iets vertellen over deze release?
Ryo: Ja, deze keer heb ik geprobeert om een “Digital” gevoel aan elk liedje te geven. In mijn laatste album (“Life is insteresting.) had ik twee instrumentale tracks aan het begin en het einde. Ik heb deze stijl behouden en heb geprobeerd om meer melodische en mellow liedjes te maken. Mag ik wat uitleggen over deze tracks?

Het eerste nummer “Coma Medicine” is een instrumentaal nummer. Het is hetzelfde concept als “R357”, een track voor het rijden rond middernacht. Ik schreef dit nummer toen ik ziek was en medicijnen moest nemen. En daarom heb ik het deze titel gegeven.

Het tweede nummer “Escape to the Cloud” is een Digi/Emo liedje? Ik schreef dit liedje in het begin van dit jaar en ik hou echt van dit lied. Heldere gitaar riff en een mellow melodie, strikte drum beat en een krachtige bass. Mijn favoriete onderdeel is de schreeuwende vocal. Het is geen effect, gewoon mijn stem. De lyrics gaan over alle dingen die ik haat, who cares? En de lyrics bevatten een geheim, waarvan ik denk dat je het je snel opvalt.

Het derde nummer “Nevermore” is één van mijn favoriete liedjes. Ik heb dit lied 3 jaar terug geschreven, ik speelde het op Abunai!. Het was de eerste keer dat ik een concert had in Nederland, het was een eer. Dit lied is geïnspireerd door de Franse tekstschrijver Paul Marie Verlaine’s beroemde gedicht. Je kan een aantal relaties vinden tussen die twee versies van “Nevermore”.

Het vierde nummer “Oblivion Sky” is het zwaarste en zachte lied van Junk Art Fragments. Soms kan ik een aantal belangrijke dingen niet onthouden. Het is gewoon een verlies van geheugen, zoals geheugenverlies. Ik ben er echt bang voor. Kan je je nog herinneren wat je vorig jaar deed? Ik zei dat ik zoveel mooie herinneringen heb, als ik die herinneringen zou verliezen, dan is het zo… droevig is niet het juiste woord, maar verschrikkelijk! Ik weet dat alle dingen moeten gebeuren, maar ik wil de herinneringen voor altijd bewaren.

Het vijfde nummer, de laatste track van Junk Art Fragments heet “Rainy Morning 0915”. Het is een beetje donker en heeft een diepe stemming, zoals ‘chill out’ muziek. En het is echt simpel, dit lied schreef ik op 15 september. Op die dag kwam er een tyfoon naar mijn stad. Het voelde alsof de klok kapot was, alsof ik wakker werd in de avond, want de hemel werd helemaal donkergrijs om 6.00 uur!

AVO blog: Heb je een favoriete track van alle releases die je tot nu toe hebt gemaakt? Misschien heeft dit lied een speciale betekenis voor jou?
Ryo: Van mijn werken die ik gemaakt hebt in het verleden vind ik “ENISHI” het beste van mijn liedjes. Het zorgde ervoor dat ik in het buitenland kon spelen. Ook hebben veel Freaks dit liedje met mij meegezongen. Maar mijn motto is “Het nieuwste is het beste”. Onder dit motto is “Escape to the Cloud” nu het beste.

http://www.youtube.com/watch?v=CXQ47CDqQy0

AVO blog: Na de liveshows heb je het publiek gevraagd om jou “hun slechte naam” te geven. Wat bedoel je daarmee?
Ryo: Wanneer ik een signeersessie heb vraag ik altijd een naam van elke Freak. Ik zie dit als een soort van ‘Fair Trade’. Ik geef hen mijn handtekening en zij die van henzelf aan mij. En ‘Bad Name’ is slechts een grap geïnspireerd door het lied van Bon Jovi. Ken je het lied “You give Love A Bad Name”?

AVO blog: Wat ga je doen met alle handtekeningen die je hebt gekregen van je fans tijdens Europese tour? Weet je al hoeveel je er hebt?
Ryo: Ik bewaar al deze handtekeningen in mijn schatkist. Het betekent enorm veel voor mij, het is belangrijker dan elk duur cadeau. Maar ik heb nooit geteld hoeveel ik er heb, maar normaal had ik na elk concert een signeer sessie. Wanneer ik thuis ben zal ik het tellen en geef ik je het antwoord!

AVO blog: Laatste vraag: heb je een bericht voor onze lezers (in Nederland en België)?
Ryo: Bedankt voor jullie grote steun aan de Japanse cultuur en mijn muziek. Ik hoorde een aantal mensen denken dat de Japanse muziekbeweging over was. Zelfs als het waar is, is het geen probleem voor ons. We hoeven ons niet druk te maken of het een epidemie ding is of niet. Ik ben een echte muzikant en jij bent een echte fan van de Japanse cultuur. Ik denk dat dat voldoende voor ons is. Ik hoop dat je de liefde voor Japan voor altijd zal houden. Bedankt voor het lezen. Tot de volgende keer!

Ik wil graag Ryo Fujimura bedanken voor zijn tijd en Râmen Events voor het mogelijk maken van het interview. Meer foto’s van zijn concert en die van HITT zijn hier te vinden.